Maandelijks Af en toe hoop ik hier een tangotekst in Nederlandse vertaling te brengen, met een beetje commentaar waar nodig. Het kan vriezen, het kan dooien, dus misschien iets min of meer frekwent al naargelang inspiratie en beschikbare tijd.

Verzoekjes zijn mogelijk maar worden niet noodzakelijk ingewilligd : soms gaat het boven mijn petje (bvb. door excessief gebruik van Lunfardo, het equivalent van het Bargoens in Buenos Aires), of ook om dat ik het niet echt de moeite vind om er tijd in te steken - het is niet al goud wat blinkt.

Johan

Home
 
 
Nov.  2003  : Madame Julie
Jan.  2004  : Cambalache
Jan.  2004  : No me pregunten por qué
Jan.  2004  : Los ejes de mi carreta
Maart 2004  : Garganta con arena
April 2004  : Silbando
Juni  2004  : Tiempos Viejos
Okt.  2004  : Volver
Nov.  2004  : Patricio eterno
Sep.  2005  : A la luz del candil
Okt.  2005  : Negra Maria
Mei   2007  : Por Una Cabeza
Mei   2007  : Las Cuarenta
Mei   2007  : Los Ejecutivos
Sep.  2007  : A la francesa
Okt.  2007  : Los Mareados
Okt.  2007  : Viejo Ciego
Okt.  2007  : Viejo Link
Febr. 2008  : Tal vez será su voz
Maart 2008  : La Marcha Nupcial
April 2008  : Volver - la parodia
Febr. 2009  : Barreras de Amor
Febr. 2009  : Como las Aves
Febr. 2009  : Libertango
Juli  2009  : El Tango Electrónico
Sept. 2009  : Prometedora
Okt.  2009  : Música Beat
Okt.  2009  : Chiquilín de Bachín
Nov.  2009  : Milonga Lunfarda
Maart 2010  : Puro Cuento
Mei   2010  : Duelo Criollo
Febr. 2011  : Venceremos
Febr. 2011  : Café Dominguez
Jan.  2012  : Naranjo en flor
Jan.  2012  : Cuidado con los cincuenta
Apr.  2012  : Se-Pe-Ño-Po-Ri-Pi-Ta-Pa
Mei   2012  : Entre Curdas
Juni  2012  : A Media Luz
Mei   2013  : Padre Nuestro
Juli  2014  : El Sueño del Pibe
  
Personenindex

Wil je een berichtje ontvangen als er een nieuwe tekst verschijnt ?
E-mail:  

Duelo Criollo
Venceremos - We zullen overwinnen
(Trad.) - Spaanse tekst: Maria Elena Walsh

Tussendoor eentje voor Egypte... (°)

Niet echt een tango maar oorspronkelijk een Amerikaanse traditional (We shall overcome), beroemd geworden door de versies van Pete Seeger en Joan Baez.
Vertaald door Maria Elena Walsh en werd zo ook een emblematisch lied
in Argentinië tijdens de terugkeer naar de democratie.

(°) Dit was in 2011, achteraf bekeken: te vroeg gejuicht, het wordt weer niks...


En mi alma yo sé con honda fe
Que pronto venceremos

Pronto venceremos, pronto venceremos
Juntos lucharemos hasta el final
Quiero que mi país sea feliz
Con amor y libertad

Solo con justicia, solo con justicia
Nos haremos dueños de la paz
Quiero que mi país sea feliz
Con amor y libertad

No tenemos miedo, no tenemos miedo
No tendremos miedo nunca más
Quiero que mi país sea feliz
Con amor y libertad

-----------------------------------------

Diep in mijn hart weet ik met vertrouwen
dat we spoedig zullen overwinnen

Spoedig zullen we overwinnen
Samen zullen we strijden tot het einde
Ik wil dat mijn land gelukkig is
Met liefde en met vrijheid

Enkel met gerechtigheid
Zullen we de behoeders worden van de vrede
Ik wil dat mijn land gelukkig is
Met liefde en met vrijheid

We hebben geen schrik
We zullen nooit meer schrik hebben
Ik wil dat mijn land gelukkig is
Met liefde en met vrijheid

-----------------------------------------
Vertaling : Tangoteca - 2011/02
Discografie
Joan Baez
Joan Baez

Top

Julian Centeya

Julian Centeya
(1910-1974)
Lunfardo dichter en bohemien
Café Dominguez
Angel D'Agostino

Tango DJ's - niet allemaal, maar tenminste toch deze die nog een beetje voeling hebben met traditionele tango - zullen vaak hun tandas (een opeenvolging van 3-4 tangos gespeeld op een salon) zo samenstellen dat ze volgens verschillende criteria min of meer homogeen zijn: uit dezelfde periode, zelfde orkest, zelfde ritme (traag of snel) en ook instrumentaal of gezongen.
Maar wat moeten we nu aanvangen met "Café Dominguez" ? Grotendeels instrumentaal maar toch met een gesproken (niet eens gezongen) inleiding...

Dit is een typische "tango met glosas"...
Glosas is een moeilijk te vertalen term, misschien nog best te beschouwen als een (literair) commentaar, soms op de tekst die daarna gezongen wordt (wat dus niet geldt voor deze instrumentale - jawel - "Café Dominguez"). In de late veertiger jaren werden deze glosas vaak gereciteerd door de interlocutor, de presentator die de nummers van de live optredende orkesten aan elkaar praatte. Soms worden ze gereciteerd door de zanger zelf (zoals de inleiding van Julio Sosa op zijn eigen versie van Madame Ivonne).

In dit geval zijn de glosas - gesproken door Julian Centeya - fragmenten (met aanpassingen) uit een tekst van Enrique Cadícamo uit, vermoedelijk, 1918: "Bar Dominguez", over één van de legendarische tango cafés in Buenos Aires.

Glosas de "Café Dominguez"

Café Dominguez de la vieja calle Corrientes
que ya no queda,
café del cuarteto bravo de Graciano de Leone.
A tus mesas caian Pirincho, Arolas, Firpo y Pacho
a escuchar tus tangos.
Era el imán que atraía
como el alcohol atrae a los borrachos
Café Dominguez de la vieja calle Corrientes
que ya no queda.

-------------------
Bar Dominguez - Enrique Cadícamo (1918?)

Bar Dominguez de la vieja calle Corrientes
que ya no queda
De cuando era angosta y la gente,
se mandaba el saludo de vereda a vereda

Café del cuarteto bravo de Graciano de Leone,
donde caía el tano Pascual,
a escuchar tus tangos,
porque en el fondo era un sentimental.

En tus paredes se pegaban el aliento
de las primeras máquinas Express
y de los tangos inolvidables
Tierra Negra, El Pillete y Un Lamento

Era el imán que atraía,
como el alcohol atrae a los borrachos
A tus mesas caían
Pirincho, Noli, Firpo y Pacho

Bar Domínguez de la vieja calle Corrientes
que ya no queda
de cuando era angosta y la gente
se mandaba el saludo de vereda a vereda

-----------------------------------------
Glosas - "Café Dominguez"

Café Dominguez in het oude Corrientes [1]
van weleer,
café van het schitterende cuarteto van Graciano de Leone [2]
Aan jouw tafels zaten Pirincho, Arolas, Firpo en Pacho [3]
om naar jouw tangos te luisteren.
De magneet die aantrok,
zoals de alcohol de dronkelappen aantrekt.
Café Dominguez in het oude Corrientes
van weleer.

-------------------
Bar Dominguez - Enrique Cadícamo (1918?)

Bar Dominguez in het oude Corrientes [1]
van weleer.
Toen de straat nog smal was [4] en de mensen
mekaar begroetten van het ene voetpad naar het andere.
 
Café van het schitterende cuarteto van Graciano de Leone,[2]
waar de tano Pascual [5] kwam,
om naar jouw tangos te luisteren,
want eigenlijk was hij een gevoelige ziel.

Jouw muren zijn doordrenkt van het gezucht
van de eerste Expresso machines [6]
en van de onvergetelijke tangos
Tierra Negra, El Pillete en Un Lamento

De magneet die aantrok,
zoals de alcohol de dronkelappen aantrekt.
Aan jouw tafels zaten
Pirincho, Noli, Firpo en Pacho [3]

Bar Dominguez in het oude Corrientes
van weleer.
Toen de straat nog smal was en de mensen
mekaar begroetten van het ene voetpad naar het andere.

-----------------------------------------
Vertaling : Tangoteca - 2011/02
[1]  Het café - genoemd naar zijn uitbater Dominguez (die in die tijd bekend stond voor het engageren van de beste tango orkesten) - was gelegen op de Av. Corrientes 1537 - tussen Paraná en Montevideo - voor wie er ooit geweest is: een paar blokjes (cuadras) vóór Zivals...
  
[2]  Voor zover ik weet zijn er geen opnames bekend van Graciano de Leone (1890-1945). Hij is wel de componist van de drie tangos die in de tekst van Cadícamo vermeld worden: Tierra Negra, El Pillete en Un Lamento. Enkele jaren later, in 1921, speelde in het Café Dominguez ook Paquita Bernardo (1900-1925), de jong gestorven eerste vrouwelijke professionele bandoneoniste met in haar sexteto - hou je vast - Osvaldo Pugliese aan de piano en Elvino Vardaro op viool.
  
[3]  Francisco "Pirincho" Canaro (1888-1964), Eduardo Arolas (1892-1924) - in de de tekst van Cadícamo: Juan Noli (geboortedatum onbekend) - Roberto Firpo (1884-1969) en Juan Maglio "Pacho" (1880-1934).
Avenida Corrientes  
[4]  De huidige Avenida Corrientes, de belangrijkste (en lange, > 8 km) winkelstraat in het centrum van Buenos Aires, is een drukke viervaksbaan (in één rijrichting!), een combinatie van een autosnelweg en de Gentse Veldstraat dus. Deze toestand gaat terug op de verbreding die plaats vond tussen 1931 en 1936. De tekst van Cadicamo wordt gesitueerd in 1918 en verwijst dus waarschijnlijk naar de meer bescheiden verbredingen omstreeks 1910. Recent werden rijstroken opnieuw omgezet in verbrede voetpaden, weliswaar beperkt tot boven Callao, dus weg van het centrum.
  
[5]  Zal wel niet José Pascual zijn, geboren in 1910 en dus nog te jong om toen al op café te zitten. Ook niet Pascual Contursi, Argentijn van geboorte maar opgegroeid in Montevideo. Misschien wel Pascual Mazzeo (1894-1930), geboren in Catanzaro (Italië) - el tano = italiaan - bandoneonist in de orkesten van o.a. Augusto Berto, Carlos V.G. Flores, Osvaldo Fresedo en Julio De Caro
  
[6]
  Het eerste patent op Expresso koffiemachines werd genomen in 1901 in Italië en ze werden vanaf 1905 geproduceerd. Het was dus wel een café dat mee ging met zijn tijd (weliswaar op het ritme van die tijd - in de meer noordelijke USA duiken ze pas op vanaf 1927).
  
Ik ben nogal kwistig omgesprongen met geboortedata: al was het maar om de leeftijdscategorie te schetsen van die gasten (twintigers, dertigers...) die daar samentroepten in het Café Dominguez. Hierbij situeer ik het tafereel uit de tekst rond 1917 alhoewel de combinatie van de vermoedelijke datum van de tekst (1918), de personages en de verwijzing naar Corrientes angosta toch een paar chronologische problemen stellen - maar nostalgie en geschiedschrijving zijn nu eenmaal verschillende dingen.
Discografie
  • 1955, Angel D'Agostino - met glosas door Julian Centeya ( beluisteren - fragment)
  • 2007, Sexteto Milonguero
  • 2009, Sexteto Ojos de Tango (sexteto geleid door Analia Goldberg, eerder pianiste bij Color Tango)

Top



Naranjo en flor
Naranjo en flor (1944)
Muziek: Virgilio Expósito - Tekst: Homero Expósito

Nog eens een vertaling geïnspireerd door een YouTube video...

De tekst: In mijn kennismaking met tango was dit één van de eerste gezongen tangos waar ik als dusdanig een herinnering aan heb.
Als ik het mij goed herinner, de versie van Roberto Goyeneche (met Néstor Marconi) uit de film Sur (1988).

Primero...  Despues.... Despues.... Y al fin...

Zelfs als je geen Spaans begrijpt heeft het iets - alleen al door het ritme van de tekst.  In een interview verklaarde Virgilio Expósito - die eerst de muziek gemaakt had - dat de tekst met deze verzen begonnen is. De rest, en de voorafgaande inleiding (Era más blanda que el agua... - ontbrekend in de hier getoonde video versie) dienden enkel om de druk een beetje weg te nemen, om wat ademruimte te gunnen (...menos densa...., ... hay que dar un respiro...). Uiteindelijk - en dat gebeurt wel vaker - is deze tekst, die vormelijk beter in mekaar zit dan inhoudelijk, in de eerste plaats geschikt om gezongen (en onbevangen beluisterd) te worden, eerder dan om te lezen...

De tango: Er werden drie opnames gemaakt in 1944 (door Pedro Laurenz, Enrique Rodriguez en Anibal Troilo), en dan: grote stilte - een vergeten tango... Pas in the zeventiger jaren wordt hij herontdekt en is sindsdien een vast onderdeel van het moderne repertoire.

De video: In november 2010, werd wijn uitgeroepen tot nationale drank ("bebida nacional") in Argentinie. Je kent dat wel, dat soort commerciële promoties. Naar aanleiding van de eerste verjaardag van dit memorabele feit werd onlangs een promotievideo opgenomen ("El vino nos une" - De wijn verenigt ons) waarin zangers en muzikanten uit verschillende Argentijnse muziekgenres - tja - verenigd werden.
Tangogewijs (maar je moet je daar niet te veel bij voorstellen: een bandoneonlijntje - nog dunner dan in electrotango) waren Adriana Varela en Leopoldo Federico uitgenodigd. De uiteindelijke clip kan je hier bekijken...
Met zoveel mensen samen - en zoveel wijn (volgens sommige kwatongen kostten de opnames, naast de vele pesos, ook 200 flessen wijn) - kan er ook wel iets moois van komen. En als één van de "zapadas", backstage opnames in de rand van het project, een tamelijk impressionante versie van "Naranjo en flor" door Juan Carlos Baglietto, begeleid door de bandoneon van Leopoldo Federico.

Zal onze kersverse nationale bierpromoter, Sven Gatz, ons ook iets moois bezorgen ? Bah neen: die mens is veel te druk bezig met het verzinnen van verantwoordingen voor de prijsstijgingen...


Jonge knaap Juan Carlos Baglietto (°1956) met levende legende Leopoldo Federico (°1927).
Pas na afloop beseft JCB - eerder rockero dan tanguero - wat hem overkomen is ("Qué honor !...." - Wat een eer...)



Leuk om ook eens op de achtergrondfiguren te letten: gedesinteresseerd in het begin, maar langzaamaan meelippend...

Era más blanda que el agua,
que el agua blanda,
era más fresca que el río,
naranjo en flor.
Y en esa calle de estío,
calle perdida,
dejó un pedazo de vida
y se marchó...

Primero hay que saber sufrir,
después amar, después partir
y al fin andar sin pensamiento...
Perfume de naranjo en flor,
promesas vanas de un amor
que se escaparon con el viento.

Después...¿qué importa el después?
Toda mi vida es el ayer
que me detiene en el pasado,
eterna y vieja juventud
que me ha dejado acobardado
como un pájaro sin luz.

¿Qué le habrán hecho mis manos?
¿Qué le habrán hecho
para dejarme en el pecho
tanto dolor?
Dolor de vieja arboleda,
canción de esquina
con un pedazo de vida,
naranjo en flor.

-----------------------------------------
Ze was zachter dan het water,
dan het zachte water,
frisser dan de rivier,
een appelsienboom in bloei.
En in deze zomerse straat,
een verloren straat,
liet hij een stukje leven achter,
en ging weg.

Eerst moet men leren afzien,
dan beminnen, en dan verlaten,
en uiteindelijk weggaan zonder na te denken.
De geur van een appelsienboom in bloei,
Ijdele beloften van een liefde
die verdwenen met de wind.

Nadien..., maar welk belang heeft het nadien
Heel mijn leven is van gisteren
dat mij vasthoudt in het verleden,
eeuwige en oude jeugd
die mij achterlaat zonder moed
zoals een vogel zonder licht.

Wat hebben mijn handen haar misdaan ?
Wat hebben ze gedaan
om me met zoveel pijn
achter te laten ?
 Pijn van een oude boomgaard
een straatlied
met een stukje leven
een appelsienboom in bloei

-----------------------------------------
Vertaling : Tangoteca 2012/01
Discografie (een zeer beperkte selectie)
  • 18-07-1944, Jorge Linares, met Pedro Laurenz
  • 21-09-1944, Armando Moreno, met Enrique Rodriguez
  • 23-11-1944, Floreal Ruiz, met Anibal Troilo
  • 1972, Nelly Vazquez, met Osvaldo Requena (deze - voor zover mij bekend - eerste moderne opname lijkt wel onvindbaar, LP "El Encanto de Nello Vazquez", sello Microfón)
  • 1974, Roberto Goyeneche, met Atilio Stampone
  • 1978, Alberto Podestá, met Jorge Dragone
  • 1979, Horacio Molina, met Oscar Cardozo Campo
  • 1979, Guillermo Fernández, met Carlos García
  • 1979, Hugo Alcides, met Los Zorros Grises de 9 de Julio
... gevolgd door een bijna ontelbare reeks opnames - tot op vandaag - waaronder toch nog graag deze door de componist zelve:
  • 1991, Virgilio Expósito (zichzelf begeleidend op de piano)

Top

Cuidado con los 50

Opname door Alfredo Gobbi,
New York - eind 1907
Cuidado con los cincuenta (1907)
Tekst en muziek: Angel Villoldo

Eind 1906 werd in Buenos Aires bij decreet van de politiechef, een zekere Ramón Falcón, een boete van 50 peso geheven op het onbetamelijk aanspreken van dames op straat. Om een beetje de verhoudingen te schetsen: in die tijd koste een kilo koffie van goede kwaliteit zo een 3 peso. 

Hoe kom ik daar nu zo op ? ik weet het ook niet - maar wees gerust: het is niet verzonnen. Deze zoveelste poging om menselijke verhoudingen in wetten te gieten inspireerde Angel Villoldo tot deze satirische tango criollo...

Tangos gaan soms een eigen leven leiden. Zoals je zou kunnen verwachten van een dergelijke actualiteitsgebonden tango kende deze aanvankelijk enige populariteit om daarna in het niets te verdwijnen. Maar in 1942 werd hij door Carlos Di Sarli herontdekt en omgetoverd tot een zeer aantrekkelijk instrumentaaltje dat enkel nog door de titel herinnert aan zijn ontstaansgeschiedenis.

Milquet

Una ordenanza sobre la moral
decretó la dirección policial
y por la que el hombre se debe abstener
decir palabras dulces a una mujer.
Cuando una hermosa veamos venir
ni un piropo le podemos decir
y no habrá más que mirarla y callar
si apreciamos la libertad.

¡Caray!... ¡No sé
por qué prohibir al hombre
que le diga un piropo a una mujer!
¡Chitón!... ¡No hablar,
porque al que se propase
cincuenta le harán pagar!

Yo cuando vea cualquiera mujer
una guiñada tan sólo le haré.
Y con cuidado,
que si se da cuenta,
¡ay!, de los cincuenta
no me salvaré.

Por la ordenanza tan original
un percance le pasó a don Pascual:
anoche, al ver a una señora gilí,
le dijo: Adiós, lucero, divina hurí.
Al escucharlo se le sulfuró
y una bofetada al pobre le dio
y lo llevó al gallo policial...
Por ofender a la moral.

¡Caray!... ¡No sé
por qué prohibir al hombre
que le diga un piropo a una mujer!...
¡No hablar!... ¡Chitón,
porque puede costarles
cincuenta de la nación!

Mucho cuidado se debe tener
al encontrarse frente a una mujer.
Yo, por mi parte,
cuando alguna vea,
por linda que sea
nada le diré.

-----------------------------------------
De politie heeft een voorschrift
over de moraal gedecreteerd
volgens hetwelke de man er zich moet van onthouden
zoete woordjes te zeggen tot een vrouw.
Als we er een mooie zien komen
mogen we geen complimentje meer geven,
alleen nog kijken en zwijgen
als we de vrijheid waarderen.

Verdorie... Ik weet niet
waarom het een man moet verboden worden
een compliment te geven aan een vrouw.
Sjjjt... Niets zeggen,
want hij die zijn boekje te buiten gaat
laten ze er vijftig (peso) voor betalen.

Als ik een mooie vrouw zie,
geef ik enkel nog een knipoog.
Maar voorzichtig,
want als ze er zich rekenschap van geeft,
oei - aan de "vijftig"
zal ik niet ontsnappen.

Door dit zo originele decreet
overkwam Don Pascual een tegenvaller:
's avonds, bij het zien van een verwaande vrouw
zei hij haar: "Dag Venus, goddelijke schoonheid".
Wat haar danig ergerde,
ze gaf de arme man een klap in het gezicht
en gaf hem aan bij de politie-van-wacht
wegens aanslag op de zeden.

Verdorie... Ik weet niet
waarom het een man moet verboden worden
een compliment te geven aan een vrouw.
Niets zeggen, sjjjt...
Want het kan jullie
vijftig (peso) kosten.

Men moet goed opletten als
men oog in oog kom te staan met een vrouw.
Ik, wat mij betreft,
als ik er nog één zie,
hoe mooi ze ook is:
ik zeg haar niets.

-----------------------------------------
Vertaling : Tangoteca - 2012/01
Discografie (selectie)
  • De precieze data van de eerste opnames (1907 en kort daarna) zijn niet altijd bekend:  o.a. door Angel Villoldo, Alfredo Gobbi, Los Campos en anderen
  • 1966, Marita Battaglia met het Cuarteto del Centenario - één van de zeldzame recentere gezongen uitvoeringen, in het kader van een toneelstuk "Del Tiempo de Villoldo" ( beluisteren - de onvolledige tekst wijkt hier en daar af van deze hierboven gegeven)
  • Instrumentale - en waarschijnlijk beter bekende - versies door o.a. Carlos Di Sarli (1942, 1952, 1954), Ricardo Pedevilla (1950), Roberto Firpo (1956 - cuarteto), Juan Cambareri (omstreeks 1975?), Emilio Balcarce y la Orq. Escuela de Tango (2000)

Closing Time - Radio 1, okt. 2013 - met Francesca Van Thielen

Over "Cuidado con los 50"....



Gerecupereerd van een oude harde schijf backup... Het moet 2006 of zoiets geweest zijn...
Oliver en Marisa dansen op "Cuidado con los 50"


Muziek: Carlos Di Sarli (1954)
Gevolgd door
"La Cicatriz" - Juan D'Arienzo/Alberto Echagüe, 1939
en
"Yunta de Oro" - Color Tango, 2003

Top

Se-Pe-Ño-Po-Ri-Pi-Ta-Pa
Se-Pe-Ño-Po-Ri-Pi-Ta-Pa
(Señorita)
Tekst : Carlos Bahr - Muziek: Juan D'Arienzo & Fulvio Salamanca

Nog eens een grapje - om het uitblijven van de lente te verzachten - en het idee dat tango alleen maar diepe treurnis zou zijn is toch maar een misvatting...

De P-taal, ik herinner me dat uit mijn kindertijd. Maar het bestaat blijkbaar ook in andere talen, in het Spaans: Jeringonza, of jeringozo, en - jawel - idioma de la pe.
De vertaling hieronder is geschreven in mijn eigen P-dialect - ik ben daar niet echt bedreven in - dus de P-puriteinen moeten mij maar de onnauwkeurigheden vergeven.

Toch benieuwd hoe lang de arme Echagüe heeft moeten oefenen om het er vloeiend uit te krijgen...
Yo andaba loco por una vecina
y hablarla sola no pude jamás
pues siempre el padre, la madre o la tía
a todas horas le andaban detrás.
Y ya en trance de hablar en familia,
pues no podía callar mi pasión;
utilizando una clave sencilla
le declaré de este modo mi amor.

Sepe-ñopo-ripi-tapa,
mepe palpa-pipi-tapa
elpe copo-rapa-zón.
Sipi mepe quiepe-repe
dipi-gapa-mepe sipi
sinpi dipi-lapa-ción.
Nopo mepe depe-jepe
sinpi capa-ripi-ñopo
sepe lopo ruepe-gopo
Nopo mepe niepe-guepe
upu-napa cipi-tapa
sopo-lipi-tos, los dos. [1]

Y como al fin no le fui indiferente
y con la clave también practicó,
al poco tiempo la oí que sonriente
me contestaba sin vacilación:

Quepe-ripi-dipi-topo
cuipi-dapa-dipi-topo
compo mipi papa-pá
Espe-tepe lupu-nespe
apa laspa cipi-ncopo
elpe nopo espe-tá
Enpe lapa puerpe-tapa
tepe espe-pepe-ropo
conpo capa-ripi-ñopo
Nopo mepe pipi-daspa
opo-tropo bepe-sopo
quepe nopo te lo doy. [2]

-----------------------------------------
Ik was gek op mijn buurmeisje
maar ik kreeg haar nooit alleen te spreken
want de vader, de moeder of de tante
liepen altijd achter haar aan.
En beslist om haar toch maar aan te spreken,
vermits ik mijn passie niet langer kon verzwijgen,
verklaarde ik mijn liefde
met behulp van een eenvoudige geheimtaal.

Meipei-sjepe
jepe bepe-koopoort
mijpijn hapart.
Apals jepe vapan mepe houpoudt
zepeg hepet mepe
zopon-deper uipuit-stepel.
Lapaat mepe niepiet
zopon-deper liepief-depe
ipik smeepeek hepet jepe.
Weipei-geper mepe
gepeen apaf-sprapaak
apall-eepeen, opop opons tweepee

En vermits ze uiteindelijk niet onverschillig bleef
en met de geheimtaal ook had geoefend
beantwoordde ze me spoedig glimlachend
en zonder aarzeling:

Gepe-liepief-depe
opop-gepe-lepet
vopoor mijpijn papa-pa.
Vopol-gepen-depe mapaan-dapag
ropond vijpijf upuur
ipis hijpij eper niepiet.
Aapaan depe deupeur zapal
ipik opop jepe wapacht-epen
mepet liepief-depe.
Mapaar vraapaag mepe
geepeen zoepoen
wapant diepie geef ik je niet.

-----------------------------------------
Vertaling : Tangoteca - 2012/04
[1] Señorita, me palpita el corazón. Si me quiere diga me si, sin dilación. No me deje sin cariño, se lo ruego. No me niegue una cita, solitos, los dos.
[2] Queridito, cuidadito con mi papá. Este lunes a las cinco el no está. En la puerta te espero con cariño. No me pidas otro beso que no te lo doy.
Discografie
  • 1951, Alberto Echagüe, met Juan D'Arienzo ( beluisteren )

Top

Curda de San Telmo
 
La última curda:
poppenspel op de feria van San Telmo

Entre curdas - Onder dronkaards
(Milonga)

Tekst : Aldo Queirolo - Muziek: Roberto Morel & Carlos Mayel

In deze hilarische milonga uit 1958
passeert een hele stoet onwaarschijnlijke figuren.

El vino nos une - jejeje....


Anoche cerró por duelo
el bodegón “La Maroma”,
murió el negrito Carmona
remanyao escabiador.
En el mistongo convoy
donde el pobre era velao,
varios curdas jubilaos,
acariciando el cajón,
lagrimeaban apenados
empinando semillón [1].

Una mosca que había entrao
y rondaba indiferente
se fue a parar justamente
en la nariz del finao.
Rocatagliatta, el pesao,
rechupado como un faso
viendo la mosca en el naso
le pego tal bofetón
que hizo saltar de un zurdazo
a Carmona y al cajón.

El jonca [3] quedó forfai
y Grappini, con un llanto,
sentó al difunto en un banco
para que descanse en paz.
A su lao El Bataraz
empezó a contarle un cuento,
mientras que el Taita Mamerto,
con un filoso puñal
quería clavarlo al muerto
porque lo miraba mal.

El peluquero Calvete,
viendo al cadáver chivudo,
se acordó de su laburo
y lo afeitó hasta el copete.
Calló el punga Firulete
con unas cuantas chirusas,
venía de una garufa
empuñando un bandoneón
y entre curdas y papusas
se armó una milonga flor.

La milonguera Renée
apantallando al finao,
creyendo que era un mamao
quería darle café.
Melena y El Yacaré
estaban jugando al truco
y el goruta [6] Benvenuto,
encargado del convoy,
en camisón y confuso
rajó pa'la treinta y dos

De pronto en esa reunión
se hizo presente la yuta
y a la curdela Batuta
la fue arriando pa'l camión.
Garabito y Chicharrón
se piantaron con el vino
Y el muerto ?....
El muerto fue detenido
pues un novicio botón
se lo llevó de testigo
a prestar declaración.

-----------------------------------------
Lunfardo en populaire uitdrukkingen
zijn schuin weergegeven
Vanavond is de kroeg "La Maroma"
gesloten wegens rouw:
de zwarte Carmona is gestorven,
vermaarde dronkaard.
In het armtierige huurhuis
waar de arme lag opgebaard
stortten gepensioneerde dronkelappen
droevige tranen
over de kist
bij het drinken van witte wijn.

Een vlieg die binnen was geraakt
en overschillig rondzwierf
landde uitgerekend
op de neus van de overledene.
Rocatagliatta [2], de slome,
straalbezopen,
zag de vlieg op de neus
en gaf haar zo een klap
dat Carmona en zijn kist
de lucht in gingen.

Met de kist in stukken,
zette Grappini, al snotterend,
de overledene op een bank
zodat hij in vrede kon rusten.
El Bataraz, naast hem,
begon hem meteen een verhaal te vertellen
terwijl de Taita Mamerto,
met een scherp mes,
de dode wou neersteken
omdat hij hem scheef bekeek.

De kapper Calvete [4]
zag het lijk met de baard
en, zich zijn beroep herinnerend,
kamde hem zonder ophouden.
De dief Firulete kwam
met een paar vrouwen
van een fuif,
nam een bandoneon,
en de dronkaards en de meisjes
bouwden een feestje

De milonguera Renée,
om indruk maken op de overledene
en denkende dat hij dronken was,
wou hem koffie geven.
Melena en El Yacaré
speelden truco [5]
en de dwaze Benvenuto,
huurder van het huis,
zwierf in nachthemd en verward
tot aan het commissariaat.

Het duurde niet lang
of de politie viel binnen
en de dronken Batuta
werd afgevoerd.
Garabito en Chicharrón
gingen aan de haal met de wijn.
En de dode ?....
De dode werd aangehouden
want een aspirant-agent
nam hem mee als getuige
om een verklaring af te leggen.

-----------------------------------------
Vertaling : Tangoteca - 2012/05
[1] Verbastering van Saint-Emillon ?
[2] Ik weet niet zeker of er een verband is - er ligt tenslotte bijna 40 jaar en een spellingsverschil tussen - maar Tito Roccatagliata (1891-1925) was ook de violist die samen met Osvaldo Fresedo (bandoneon) en Enrique Delfino (piano) als Orquesta Típica Select een reeks tangos opnamen in New York in het jaar 1920 (voor het Victor label). Tito Roccatagliata kon ook zwaar aan de fles gaan, waardoor hij - zo wil het toch de overlevering - op zekere dag, 3 september 1920, niet opdaagde in de  opnamestudio. En dát zou de reden zijn waarom de 2 tangos Bélgica (jawel, deze die je ook kent van Biagi) en New York door Fresedo als bandoneon solo opgenomen werden.
[3] Vesre van cajón
[4] Veel kans dat dit - zoals andere in deze tekst - geen naam is maar een apodo (bijnaam): de kale.
[5] Populair kaartspel, één van de dingen die je nog zal moeten leren om een échte tanguero te worden
[6] Vesre van tarugo
Discografie (selectie)
  • 1958, Jorge Vidal ( beluisteren )
  • 1995, Hernan Salinas
  • 1998, Cacho Castaña
  • 2003, Horacio Acosta (in een documentaire over de bar "El Chino")
  • 2006, Lucrecia Merico (ook in de theaterproductie "Las Minas del Tango Reo", samen met Valeria Shapira)
Nog eentje - om het af te leren - ik kan er maar niet genoeg van krijgen...

Een zekere Gabriel Goyenetche, ergens in een feca...
(weliswaar met een teksthapering)




Top

Gato de porcelana

"Un gato de porcelana...."
A media luz - In het schemerduister
Tekst : Carlos César Lenzi - Muziek: Edgardo Donato

EEN TANGO VRESELIJK EN MEERVOUDIG TOEGETAKELD !!

Het heeft niet in de kranten gestaan - ter compensatie de kop hierboven - maar zo is het wel gegaan...
Er is op zichzelf niets mis met parodieën - Drs. P heeft er een prachtige gemaakt op Adios Muchachos - maar om één of andere reden heeft A media luz
(1925) blijkbaar altijd de laagste creaturen uit het genre aangetrokken - zowel tekstueel als muzikaal. Erger nog: zelfs de als "ernstig" bedoelde interpretaties stellen vaak niet veel voor.
Naar mijn gevoel had hij muzikaal al niet het potentieel van een toptango (alhoewel het internationale succes dat een beetje tegenspreekt), en met de vele stoorzenders die ongevraagd in ons hoofd zijn geplaatst, is het er niet beter op geworden.

Vergeet de flauwekul die men ervan gemaakt heeft en keer terug naar het al-bij-al charmante originele tekstje, ooit beschreven als

"sensueel (...) over de materiële details die bij het genieten horen - zeer twintiger jaren"

Een ietwat lang uitgevallen annonce van een dame die "ontvangt", met een zekere hang naar luxe en gevoel voor discretie...

Corrientes, 348 [1]
segundo piso, ascensor.
No hay porteros ni vecinos.
Adentro, cocktail y amor.
Pisito que puso Maple [2]
piano, estera y velador,
un telefón que contesta,
una victrola [3] que llora
viejos tangos de mi flor
y un gato de porcelana
pa'que no maulle al amor.

Y todo a media luz,
que es un brujo el amor,
a media luz los besos,
a media luz los dos.
Y todo a media luz
crepúsculo interior.
¡Qué suave terciopelo
la media luz de amor!

Juncal 12-24 [4]
Telefoneá sin temor.
De tarde, té con masitas;
de noche, tango y cantar.
Los domingos, tés danzantes,
los lunes, desolación,
Hay de todo en la casita:
almohadones y divanes,
come en botica, cocó,
alfombras que no hacen ruido
y mesa puesta al amor.

Y todo a media luz,...

-----------------------------------------
Corrientes, 348 [1]
tweede verdieping, met een lift
Er zijn geen portiers, geen buren
Binnen, cocktail en liefde
Een flatje bemeubeld door Maple [2]
piano, vloermat, een tafeltje,
een telefoon die antwoordt,
een platenspeler [3] die weent
bij de oude tangos waar ik van hou
en een kat, van porselein,
zodat ze niet miauwt naar de liefde.

En alles in het schemerduister
want de liefde is een tovenaar
in het schemerduister de zoenen
in het schemerduister met twee
En alles in het schemerduister
de avond die valt, binnenshuis
Wat een zacht fluweel,
het schemerduister van de liefde

Juncal 12-24 [4]
Bel, zonder vrees
's Namiddags thee met gebak
's Avonds tango en gezang
Op zondag, thé-dansants
Op maandag, droefenis
Er is van alles in het huisje
kussens en divans
en zoals in een apotheek, cocaine [5]
tapijten die het geluid dempen
en een tafel gedekt voor de liefde

En alles in het schemerduister...

-----------------------------------------
Vertaling : Tangoteca - 2012/06
Corrientes 384[1] Het adres Corrientes, 348 werd door Lenzi verzonnen terwijl hij de tekst in Montevideo schreef. Toen Donato - terug in Buenos Aires - het ging opzoeken was hij ontgoocheld daar een ordinaire schoenwinkel aan te treffen. Tegenwoordig is het de ingang van een parkeergarage - weliswaar met herdenkingsplaat.
   
[2] Maple was een bekende meubelleverancier uit die tijd. Ik had er even aan gedacht om het simpelweg als Ikea  te vertalen, maar de bewoonster van dit  appartement lijkt niet echt iemand die zelf haar meubeltjes in mekaar schroeft...
   
[3] Victrola: een merknaam die soortnaam geworden is, zoals onze bics en cola. In de Victrolas was de opzichtige geluidshoorn (die je ongetwijfeld kent van andere gramófono fotos - en van het Victor logo zelf) om esthetische redenen ingewerkt zodat ze meer op een meubelstuk dan op een toestel leken.
In die tijd werd de Argentijnse platenproductie beheerst door 2 grote maatschappijen: Victor (ook producent van de Victrola) en Disco Nacional Odeon. Toen Gardel - als eerste, in 1926 - een gezongen versie opnam voor Odeon werd de concurrentie niets gegund: in plaats van "...una victrola que llora..." zingt Gardel "...una fonola que llora..." (de Fonola was een ander merk, van Italiaanse origine)
   
[4] In die tijd van handbediende telefooncentrales, bestonden de telefoonnumers uit een característica (hier: Juncal) en een nummer, een ander voorbeeld vind je in Charlemos ("¿Belgrano 60-11? Quisiera hablar con Renée..."). Er is veel inkt gevloeid over het adres, maar niemand blijkt zich te hebben afgevraagd of het telefoonnummer écht was. Je mag er niet aan denken... ;-)
   
[5] Het veelvuldig voorkomen van cocaine (cocó) in oude tangoteksten mag misschien verbazing wekken. We zagen al eerder een ander voorbeeld in Tiempos viejos. In het begin van de twintigste eeuw werd cocaine echter nog als onschuldig beschouwd en circuleerde vrij (er bestonden zelfs middeltjes tegen tandpijn bij kinderen die cocaine bevatten). Regulering en uiteindelijk verbod als hard drug kwamen pas later.
Victrola

Victrola Victor

Enkele medicinale advertenties (wat niet belette dat cocaine ook als genotmiddel gebruikt werd)

cocaina

1903, voor de spijsvertering
cocaina

1907, tegen kiespijn

cocaina

1911, tegen keelpijn

Discografie (selectie)
  • 1926, Carlos Gardel, voor het Odeon label, zie [3]
  • 1927, Rosita Quiroga ( beluisteren )
  • 1927, Cesar Alberu met Bianco-Bachicha, voor Odeon-France, maar in het verre Parijs mocht ongestoord over de victrola gezongen worden
  • 1927, Alina de Silva, met Manuel Pizzarro voor het Gramophone label in Spanje, en daar golden dan weer andere gevoeligheden - het derde merk al: "...una gramola que llora..."
  • 1934, Carlos Varela met Roberto Firpo, voor het Odeon label, maar in deze estribillista versie ontbreekt de victrola strofe
  • 1940, Armando Moreno met Enrique Rodriguez, voor het Odeon label, en jawel: "...una fonola que llora..."
  • 1941, Horacio Lágos met Edgardo Donato
  • 1946, Hugo del Carril
  • 1949, Francisco Fiorentino met José Basso, voor het Odeon label, en ja hoor: "...una fonola que llora..."
  • 1950, Mercedes Simone, met Emilio Brameri
  • 1951, Alberto Arenas, met Francisco Canaro, voor het Odeon label, en - wat had je gedacht: "...una fonola que llora..."
  • 1951, Carlos Almada, met Edgardo Donato, voor het met Odeon geassocieerde Pampa label, en yup: "...una fonola que llora..." (in tegenstelling tot de 2 andere Donato opnames van 1941 en 1961, voor RCA Víctor)
  • 1953, Alberto Castillo, voor het Odeon label, en - je kan er op wedden: "...una fonola que llora..."
  • 1953, Nina Miranda, met Donato Racciatti
  • 1958, Susy Leiva, met Juan Canaro
  • 1959, Andrés Peyró, met Florindo Sassone, voor het Odeon label, en mét de victrola !, die nu toch al een tijdje uit de handel moet geweest zijn
  • 1961, Andrés Galarce, met Edgardo Donato
  • 1963, Libertad Lamarque, met Chucho Ferrer
  • 1965, Edmundo Rivero, met Roberto Pansera
  • 1983, Edmundo Rivero, met Leopoldo Federico
  • ... en nog vele andere ...
Ontelbare instrumentale versies, o.a. door Roberto Firpo (1926, 1927),  Francisco Canaro (1926), Juan Maglio "Pacho" (1926), Enrique Di Cicco (bandoneon solo, 1926), Agesilao Ferrazzano (1927), Alfredo Gobbi (1955), Enrique Mario Francini (1958), Alfredo De Angelis (1958), Astor Piazzolla (1959, 1967), Mariano Mores (1960), Juan D'Arienzo (1963), Miguel Caló (1964), Fulvio Salamanca (1967), Sexteto Tango (1976), etc..., etc...

Top

Interludium

Caras y Caretas n°1793, februari 1933

musicos

Onder muzikanten:
- Hij is tot alles in staat. Van een opera heeft hij een tango gemaakt
- Ik ken er nog een straffere. Van één tango heeft hij twee operas gemaakt.


Padre Nuestro
Padre Nuestro - Onze Vader
Tekst : Alberto Vacarezza - Muziek: Enrique Delfino

Onze vader die in de hemelen zijt....
Ik behoor nog tot die generaties bij wie het er ingedramd is, waarbij geheel voorbijgegaan werd aan interessante vragen zoals: "Als hij echt al-machtig is, kan hij dan ook wel al-goed zijn
(of omgekeerd) ?". Wie af en toe een krant leest kent het antwoord, en ook in deze tango uit 1923 rees al de twijfel...

Een oorsponkelijk vrouwelijke tangotekst die ook door mannen gezongen werd: zonder tekstwijzigingen door Gardel, maar mét gender-aanpassingen door Héctor Pacheco.
Padre nuestro, que estás en los cielos...
que todo lo sabes, que todo lo ves...
¿Por qué me abandonas en esta agonía?,
¿por qué no te acuerdas de hacerlo volver?

Se me fue una mañana temprano
me dijo hasta luego y un beso me dio,
mas vino la noche... pasaron los días,
los meses pasaron y nunca volvió.

Padre nuestro...
Qué amargura sentí ayer
cuando tuve la noticia
que tenía otra mujer...

Padre nuestro...
Si un pecado es el amor,
para qué me has encendido
para qué me has encendido
de este modo el corazón.

Pero yo le perdono su falta,
ni un solo reproche si vuelve le haré;
lo mismo lo quiero, con todas mis fuerzas,
con toda mi alma, yo soy toda de él.

Padre nuestro, que estás en los cielos...
que todo lo puedes, que todo lo ves;
¿Por qué me abandonas en esta agonía?
¿Por qué no te acuerdas de hacerlo volver?

-----------------------------------------
Onze vader die in de hemelen zijt
die alles weet en alles ziet,
Waarom heb je mij verlaten in deze kwelling ?
Waarom ben je vergeten hem terug te doen keren ?

Hij heeft me vroeg in de morgen verlaten
Hij zei me "tot straks" en gaf me een zoen.
Meer wijn 's nachts - de dagen gingen voorbij
de maanden gingen voorbij en hij kwam niet terug.

Onze vader...
Wat een bitterheid voelde ik gisteren
wanneer ik vernam
dat hij een andere vrouw had.

Onze vader...
Als de liefde een zonde is
waarom heb je op die manier
waarom heb je op die manier
mijn hart opgehitst.

Maar ik heb hem zijn fout vergeven
als hij terug komt verwijt ik hem niets.
Ik hou nog steeds van hem, zoveel ik kan
met heel mijn ziel ben ik van hem.

Onze vader die in de hemelen zijt
die alles kan en alles ziet,
Waarom heb je mij verlaten in deze kwelling ?
Waarom ben je vergeten hem terug te doen keren ?

-----------------------------------------
Vertaling : Tangoteca - 2013/05
Discografie (selectie)
  • 1923, Carlos Gardel
  • 1923, Azucena Maizani, met Francisco Canaro
  • 1946, María de la Fuente, met Américo Bellotto
  • 1957, Héctor Pacheco, met Carlos García
  • 1959, Mercedes Simone, met Cristobal Herrero
  • 1960, María Concepción César, met Carlos Figari ( beluisteren )
  • 1971, Rosanna Falasca, met Lito Escarso
  • 2006, Eva Durán, met flamencogitaar
Instrumentale versies, o.a. door Roberto Firpo (1923), Francisco Canaro (1923), Enrique Di Cicco (1923, bandoneon solo), Ciriaco Ortiz & Ubaldo De Lio (1965) ...

Top

Interludium

Caras y Caretas n°1993, december 1936


musicos

"Leer dansen per post.
Tango, foxtrot, wals, etc... door middel van
beschrijvingen of tekeningen van de passen
en fotos van de posities.
Vraag een gratis monster aan Prof. C. Comas"

Jaja... in Buenos Aires... ;-))


Padre Nuestro
El sueño del pibe - De droom van het jongetje
Tekst : Reinaldo Yiso - Muziek: Juan Puey

Het is mijn ding niet, ik heb er ook geen verstand van, dus de heersende voetbalgekte gaat een beetje aan mij voorbij. Maar tango dwingt me er soms toe. Dus, terwijl de hele natie (minus een paar honderd rare snuiters) voor het televisiescherm gekluisterd zit, schrijf ik deze vertaling.

Het blijft een rare bedoening, die tangoteksten. De Spaans-onkundige luisteraar die achter de romantische (en muzikaal uiterst genietbare) versie van Pugliese één of ander smachtelijk liefdesdrama zou vermoeden, moet ik ontgoochelen: het gaat over... (maar, om je plezier niet te laten vergallen, kan je
misschien beter niet voortlezen)... ha, je bent er nog - zeg niet dat ik niet gewaarschuwd heb - het gaat dus over... voetbal !
Golpearon la puerta de la humilde casa,
la voz del cartero muy clara se oyó,
y el pibe corriendo con todas sus ansias
al perrito blanco sin querer pisó.

"Mamita, mamita" se acercó gritando;
la madre extrañada dejo el piletón [1]
y el pibe le dijo riendo y llorando:
"El club me ha mandado hoy la citación."

Mamita querida,
ganaré dinero,
seré un Baldonedo [2],
un Martino, un Boyé;
dicen los muchachos
de Oeste Argentino [3]
que tengo más tiro
que el gran Bernabé.
Vas a ver que lindo
cuando allá en la cancha
mis goles aplaudan;
seré un triunfador.
Jugaré en la quinta
después en primera,
yo sé que me espera
la consagración

Dormía el muchacho y tuvo esa noche
el sueño más lindo que pudo tener;
El estadio lleno, glorioso domingo
por fin en primera lo iban a ver.

Faltando un minuto están cero a cero;
tomó la pelota, sereno en su acción,
gambeteando a todos se enfrentó al arquero
y con fuerte tiro quebró el marcador.

-----------------------------------------
Er werd op de deur van het armtierige huisje geklopt,
je kon de stem van de postbode duidelijk horen.
En het jongetje, al hunkerend rennend,
trapte zonder het te willen op het witte hondje.

"Mammie, mammie", hoorde men hem roepen,
de verbaasde moeder stopte met wassen
en het jongetje vertelde haar, lachend en huilend tegelijk:
"De club heeft me opgeroepen"

Lieve mammie,
ik zal geld verdienen,
ik zal als Baldonedo [2] zijn,
een Martino, een Boyé.
De jongens van
Argentinië-West [3] zeggen
dat ik een beter schot heb
dan de grote Bernabé.
Je zal zien hoe ze,
ginds op het veld
applaudisseren bij mijn doelpunten,
ik zal een winnaar zijn.
Ik zal in de "vijfde" spelen
en nadien in de "eerste".
Ik weet dat de roem
op me wacht.

Het jongetje ging slapen en die nacht
had hij de mooiste droom die hij kon hebben.
Het stadium zat vol, een glorieuze zondag,
eindelijk gingen ze hem in de eerste afdeling zien.

Een minuut voor het einde was het nog steeds 0-0
Hij nam de bal, en in een rustige actie,
dribbelde hij iedereen voorbij, tot voor de doelman
en scoorde met een krachtig schot.

-----------------------------------------
Vertaling : Tangoteca - 2014/07
[1] Een beetje moeilijk te vertalen, een passe-partoût woord voor zowat alles wat water bevat, van lavabo tot zwembad.
[2] De geciteerde namen zijn allemaal beroemde voetballers uit die tijd (ca 1945): Emilio Baldonedo (Huracán), Rinaldo Martino (San Lorenzo), Mario Boyé (Boca Juniors), Bernabé Ferreyra (Club Atletico Tigre). Nogmaals, ik ben daar niet beslagen in, maar mijn Argentijnse vrienden bestoken mij graag met dat soort weetjes...
[3] Argentino Oeste Fútbol Club: regionale voetbalclub in San Nicolás de los Arroyos (Provincia de Buenos Aires)
Discografie (selectie)
  • 1945, Roberto Chanel, met Osvaldo Pugliese ( beluisteren )
  • 1945, Enrique Campos, met Ricardo Tanturi
  • 1965, Rubén Sánchez, met Domingo Federico
  • 1969, Enrique Campos, met Miguel Nijhensohn y su Cuarteto A Puro Tango

Index
 
Componisten

Alberto Alonso: Puro Cuento
Angel D'Agostino: Café Dominguez 
Angel Villoldo: Cuidado con los cincuenta 
Antonio Sureda: Barreras de amor
Astor Piazzolla: Libertango  - Chiquilín de Bachín
Atahualpa Yupanqui: Los ejes de mi carreta
Cacho Castaña: Garganta con arena
Carlos Di Sarli: No me pregunten por qué
Carlos Figari: Los Ejecutivos
Carlos Gardel: Volver - Por una cabeza
Carlos Mayel: Entre Curdas 
Carlos V. G. Flores: A la luz del candil
Cátulo Castillo: Silbando - Viejo Ciego
Daniel Melingo: Música Beat
Edgardo Donato: A Media Luz 
Edmundo Rivero: Milonga Lunfarda
Enrique Delfino: Padre Nuestro
Enrique Maciel: Madame Julie
Enrique Mónaco: A la francesa
Enrique Santos Discépolo: Cambalache
Francisco Canaro: Tiempos viejos
Francisco Lomuto: Como las aves
Fulvio Salamanca: Patricio eterno, Se-Pe-Ño-Po-Ri-Pi-Ta-Pa
Gustavo Faigenbaum: Viejo Link
Jerónimo Sureda: Barreras de amor
Juan Carlos Cobián: Los Mareados 
Juan D'Arienzo :  Se-Pe-Ño-Po-Ri-Pi-Ta-Pa 
Juan Puey:  El Sueño Del Pibe
Juan Rezzano: Duelo Criollo 
Juan Venancio Clauso : La Marcha Nupcial
Lucio Demare: Negra María - Tal vez será su voz
María Elena Walsh: Los Ejecutivos
Raúl Jaurena:  Prometedora
Roberto Grela: Las cuarenta
Roberto Morel: Entre Curdas 
Sebastián Piana: Silbando - Viejo Ciego
Virgilio Expósito: Naranjo en flor 

Tekstschrijvers

Alberto Vacarezza: Padre Nuestro
Aldo Queirolo: Entre Curdas 
Alfredo Le Pera: Volver - Por una cabeza
Angel Villoldo: Cuidado con los cincuenta 
Antonio Sureda: Barreras de amor
Armando Tagini : La Marcha Nupcial
Carlos Bahr : Se-Pe-Ño-Po-Ri-Pi-Ta-Pa
Carlos Lenzi: A Media Luz 
Cacho Castaña: Garganta con arena
Dante A. Linyera: A la francesa
Enrique Cadícamo: Los Mareados, Música Beat, Café Dominguez 
Enrique Santos Discépolo: Cambalache
Francisco Baldana: Madame Julie
Francisco Gorrindo: Las cuarenta
Francisco Ruiz París: Puro Cuento
Fulvio Salamanca: Patricio eterno
Gustavo Faigenbaum: Viejo Link
Homero Expósito: Naranjo en flor
Homero Manzi: Negra María - Viejo Ciego - Tal vez será su voz
Horacio Ferrer: Libertango - Chiquilín de Bachín
Jerónimo Sureda: Barreras de amor
José González Castillo: Silbando
Julio Navarrine: A la luz del candil
Liliana Felipe: Volver, la parodia
Lito Bayardo: Duelo Criollo 
Manuel Romero: Tiempos viejos - Como las aves
María Elena Walsh: Los Ejecutivos - Venceremos
Mario Cecere: Milonga Lunfarda
Oscar Nuñez:  Prometedora
Reinaldo Pignataro: No me pregunten por qué
Reinaldo Yiso:  El Sueño Del Pibe
Romildo Risso: Los ejes de mi carreta



Muzikanten/Orkesten (muzikale voorbeelden)

Angel D'Agostino: Café Dominguez 
Antonio Agri: Viejo Ciego
Antonio Sureda: Barreras de amor
Armando Pontier: Tiempos viejos
Astor Piazzolla: Chiquilín de Bachín
Aquiles Roggero : La Marcha Nupcial
Carlos Figari: Padre Nuestro
Cuarteto del Centenario: Cuidado con los cincuenta 
Esteban Morgado: Viejo Ciego
Francisco Canaro: No me pregunten por qué - Los ejes de mi carreta - Puro Cuento
Francisco Lomuto: Como las aves
Francisco Trópoli: Las cuarenta
Fulvio Salamanca: Patricio eterno
Juan Carlos Cirigliano: Libertango
Juan D'Arienzo:  Prometedora, Se-Pe-Ño-Po-Ri-Pi-Ta-Pa 
Juanjo Domínguez: Por una cabeza
Julio del Puerto: Las cuarenta
Héctor Stamponi: Cambalache
Héctor Varela: A la francesa
Leopoldo Federico: Naranjo en flor 
Lucio Demare:  Tal vez será su voz
Osvaldo Pugliese: No me pregunten por qué - A la luz del candil - El Sueño Del Pibe
Osvaldo Requena: Los Mareados
Osvaldo Tarantino: Silbando
Raúl Rodriguez: Volver
Roberto Garza: Negra María
Rubén Rubén: Viejo Link

Zangers (muzikale voorbeelden)

Alberto Arenas: Los ejes de mi carreta
Alberto Echagüe : Se-Pe-Ño-Po-Ri-Pi-Ta-Pa   
Alfredo Belusi: No me pregunten por qué
Armando Laborde: A la francesa
Cacho Castaña: Garganta con arena
Carlos Dante : La Marcha Nupcial
Charlo : Puro Cuento
Daniel Melingo: Música Beat
Edmundo Rivero: Madame Julie - Cambalache - Silbando - Milonga Lunfarda
Eduardo Marquez: Barreras de amor
Enrique Lucero: Los ejes de mi carreta
Ernesto Famá: No me pregunten por qué
Floreal Ruiz: Los Mareados
Horacio Ferrer: Chiquilín de Bachín
Horacio Palma:  Prometedora
Jairo: Venceremos
Jorge Rolando: A la francesa
Jorge Vidal: Entre Curdas 
José Angel Trelles: Libertango, Duelo Criollo 
Juan Carlos Baglietto: Naranjo en flor
Julian Centeya: Café Dominguez 
Julio Sosa: Tiempos viejos
Luis Correo: Patricio eterno
Miguel Montero: A la luz del candil
Pepe de Tóffoli: Viejo Link
Raúl Berón:  Tal vez será su voz  
Roberto Chanel: El Sueño Del Pibe 
Roberto Goyeneche: Por una cabeza - Viejo Ciego

Zangeressen (muzikale voorbeelden)

Azucena Maizani: Las cuarenta
María Concepción César: Padre Nuestro
María Teresa Greco: Como las aves
Marita Battaglia: Cuidado con los cincuenta 
Martirio: Volver
Mercedes Simone: Negra María
Monica Navarro: Volver, la parodia
Rosita Quiroga: A Media Luz 
Tita Merello: Los Ejecutivos


 
 
 TOP
Tangoteksten-1
 Home
e-mail