Home
 
 

Nov.  2003  : Madame Julie Jan.  2004  : Cambalache Jan.  2004  : No me pregunten por qué Jan.  2004  : Los ejes de mi carreta Maart 2004  : Garganta con arena April 2004  : Silbando Juni  2004  : Tiempos Viejos Okt.  2004  : Volver Nov.  2004  : Patricio eterno Sep.  2005  : A la luz del candil Okt.  2005  : Negra Maria Mei   2007  : Por Una Cabeza Mei   2007  : Las Cuarenta Mei   2007  : Los Ejecutivos

Sep.  2007  : A la francesa Okt.  2007  : Los Mareados Okt.  2007  : Viejo Ciego Okt.  2007  : Viejo Link Febr. 2008  : Tal vez será su voz Maart 2008  : La Marcha Nupcial April 2008  : Volver - la parodia Febr. 2009  : Barreras de Amor Febr. 2009  : Como las Aves Febr. 2009  : Libertango Juli  2009  : El Tango Electrónico Sept. 2009  : Prometedora Okt.  2009  : Música Beat Okt.  2009  : Chiquilín de Bachín

Nov.  2009  : Milonga Lunfarda Maart 2010  : Puro Cuento Mei   2010  : Duelo Criollo Febr. 2011  : Venceremos Febr. 2011  : Café Dominguez Jan.  2012  : Naranjo en flor Jan.  2012  : Cuidado con los cincuenta Apr.  2012  : Se-Pe-Ño-Po-Ri-Pi-Ta-Pa Mei   2012  : Entre Curdas Juni  2012  : A Media Luz Mei   2013  : Padre Nuestro Juli  2014  : El Sueño del Pibe    Personenindex

El Hornero

Barreras de amor  - Overweg van de liefde Tekst & Muziek : Antonio Sureda & Jerónimo Sureda, 1936 Sommige van die oude teksten hebben, in al hun naïviteit, iets aandoenlijks. Komt het, in dit geval, door de logische onmogelijkheid van een seinhuis, opgetrokken uit de overblijfselen van een wagon, in een streek waar de eerste trein nog moet passeren? Waarschijnlijk niet door de aan allerlei vliegende wezens ontleende pseudo-diepe levensfilosofie...  Of komt het door het epische, verhalende karakter dat al bij al beter beklijft dan het lyrische gemekker, genre kouvanjou, dat de tango zo teisterde vanaf de jaren zestig ? Dit sympathieke niemendalletje was waarschijnlijk ongemerkt voorbij gegaan, ware het niet van de formidabele versie - muzikaal gesproken dan - van Roberto Firpo. De enige vals waarvoor ik mensen letterlijk naar de dansvloer heb zien stormen...

En aquel pobre señalero de madera que el viejo Tata construyó con un vagón vivió la linda virgencita de los campos era morocha, muy tostada por el sol. Era la buena madrecita de la casa porque muy sola desde chica se quedó y sabía cumplir con los quehaceres porque mirando a las aves aprendió.   La llamó el hornero [1] en las mañanas y el ritmo chirriante de su canto... para ella era igual como una diana, no bien... el claro sol asomaba por los campos, Le enseño la calandria el lindo trino La torcaza a ser buena y generosa, y soñó con un mundo de esperanzas sin fin porque miraba volar las mariposas.   El era un joven maquinista que guiaba el tren primero que cruzaba esa región y que a su paso pedía vía libre a la morocha que azuzó su corazón. Y aquella linda virgencita de los campos en la barrera con cariño lo esperó, y aúnqu'al pasar le brindaba una sonrisa por las señales decíale que no.   Ese idilio amoroso quedó trunco porque un día al chocar el mañanero, dió su vida aquel bravo maquinista y con el... los dulces sueños de amor tambien se fueron.   Ya no hay nadie en el viejo señalero La calandria no alegra con su canto, Es inutil que la llamé el hornero... se fue la linda flor que adornaba aquellos campos.   -----------------------------------------

In het armtierige houten seinhuis dat de oude Tata opgetrokken had uit een wagon woonde het mooie maagdje van de velden getaand en gebruind door de zon. Ze bemoederde het huis waar ze reeds als kind alleen verbleef en wist alles te beredderen zoals ze dat van de vogels had geleerd   's Morgens riep haar de ovenvogel [1] en het tsjilpende ritme van zijn gezang was voor haar  net als een ochtendappél als de heldere zon zich vertoonde boven de velden De leeuwerik leerde haar het mooie gezang De houtduif om goed en genereus te zijn en ze droomde van een wereld vol eindeloze hoop omdat ze de vlinders had zien vliegen.   Hij was een jonge machinist, bestuurder van de eerste trein die deze streek doorkruiste en die vrije doorgang vroeg aan het meisje [2] dat zijn hart ophitste. En de mooie maagd van de velden wachtte bij de overweg met liefde op hem en alhoewel ze hem bij het voorbijgaan een glimlach schonk, wees ze hem af met de seinen.   Maar deze amoureuze idylle werd afgebroken want op zekere dag bij een botsing in de morgen gaf die dappere machinist zijn leven en met hem verdwenen ook  de zoete dromen van de liefde.   Er is niemand meer in het oude seinhuis de leeuwerik verblijdt niemand meer met zijn zang nutteloos dat de ovenvogel haar roept... ze verdween de mooie bloem die de velden tooide   ----------------------------------------- Vertaling : Tangoteca - 2009/02

[1] El hornero: de ovenvogel  (Furnarius leucopus)  werd in 1928, middels een enquête bij schoolkinderen in Buenos Aires, uitgeroepen tot "vogel des vaderlands" (Ave de la Patria), met ruime voorspong op de nochtans meer tot de verbeelding sprekende condor. Een van de meisjes argumenteerde dat "...hij bijna overal in het land voorkwam en meer kwaliteiten verenigde dan om het even welke andere vogel". Maar het is me niet helemaal duidelijk  welke deze dan wel mogen zijn, andere dan het verorberen van voor de landbouw schadelijke insecten... De kans is niet gering dat je ondertussen ook al gedanst hebt op "Como el hornero" (Pedro Laurenz, met Alberto Podestá), "Zorzál" (de lijster - milonga, Carlos Di Sarli, met Roberto Rufino), "La Cachilla" (de renkoekoek, o.a. Osvaldo Fresedo, Di Sarli, Pugliese)...  Zo zie je maar: voor je het weet, en als je goed bij de les blijft, maakt de tango een heuse ornitoloog van je.... Maar wat écht belangrijk is zit natuurlijk in "Como las Aves" :  Yo soy como las aves, solo canto en libertad - Ik ben zoals de vogels, ik zing enkel als ik vrij ben. [2] Eigenlijk:  "morocha", een Argentijnse uitdrukking voor wat wij "het mediterrane type" zouden noemen (iets wat niet echt goed bekt in een lopende tekst) : donker, met getaande huid... Beroemde "morocho/as" waren onder andere Carlos Gardel  (het duo Gardel-Razzano was ook bekend als "El Morocho y el Oriental") en Lola Candales, die model stond voor de tango van Saborido en Villoldo: La Morocha ("Yo soy la morocha..., la mas agraciada..." )

Discografie 1936, Eduardo Marquez, met het Antonio Sureda Trio ( beluisteren ) 1936, Carlos Varela, met Roberto Firpo

Top

Como las aves - Zoals de vogels Tekst : Manuel Romero - Muziek : Francisco Lomuto Libertango, maar dan 30-40 jaar vroeger....

Encallado el ruiseñor ya no sabe más cantar y se muere de dolor suspirando por volar.   Nunca da sus trinos suaves el encierro: la crueldad Y yo soy como las aves Solo canto en libertad   Libre, ir cantando por la vida sola, sin hogar y sin guarida Y soñar sin que apague la prisión Esta luz que el corazón lleva encendida.   Libre, quiero ser como el pampero Sola, y seguir mi derrotero Sin pensar, ni saber donde llegar Sola libre quiero ser Para cantar   -----------------------------------------

Gestrand, kan de nachtegaal niet meer zingen en hij sterft door pijn smachtend om te kunnen vliegen.   Zijn zacht gezang klinkt niet meer door de wreedheid van het opgesloten zijn En ik ben zoals de vogels ik zing enkel in vrijheid   Vrij zijn, zingend door het leven gaan alleen, zonder thuis en zonder toevluchtsoord Dromend, zonder dat de gevangenschap het licht uitdooft dat in het hart gedragen wordt.   Vrij zijn, zoals op de pampa Alleen, mijn eigen weg volgend Zonder na te denken, zonder te weten waar ik zal belanden Ik wil alleen maar vrij zijn om te kunnen zingen.   ----------------------------------------- Vertaling : Tangoteca - 2009/02

Discografie 1939, María Teresa Greco, met Francisco Lomuto ( beluisteren ) - "cantante invitada" - gastzangeres, María Teresa Greco was vooral bekend als radiozangeres en dit zou haar enige tango plaatopname zijn, het had wat meer mogen zijn... 1939, Carmen Del Moral, met Francisco Lomuto - dit is de versie uit de film "Muchachos que estudian" uit dat zelfde jaar, geregisseerd door tekstschrijver Manuel Romero 1980, Olga Cabrera, met Daniel Lomuto

Top

Horacio Ferrer (Brussel, 2004)

Libertango Tekst : Horacio Ferrer -  Muziek : Astor Piazzolla Het lijkt wel of er, sinds 1960, de tijd van het quinteto, twee Piazzolla's bestaan. De ene, instrumenteel, met de vele bekende tango nuevo thema's... De andere met gezongen tangos, baladas, trage milongas tot en met een volledige operita ("Maria de Buenos Aires"), vaak in samenwerking met Horacio Ferrer, of met teksten van Jorge Luis Borges. Vocalisten zijn o.a.  Nelly Vázquez, Héctor De Rosas, Roberto Yanés, Edmundo Rivero, Amelita Baltar, José Angel Trelles, Roberto Goyeneche.... Maar bij de uitvoerders van Piazzolla's werk zien we een grijze zone ontstaan met gezongen versies van thema's die nochtans typisch als instrumenteel beschouwd worden: Adiós Nonino en Invierno Porteño (beide met tekst van Eladia Blázquez), Oblivion (met een Franstalige tekst - J'Oublie - en nog een andere van Horacio Ferrer) en ook deze Libertango.

Recitado: Mi libertad me ama y todo el ser le entrego. Mi libertad es tranca a la cárcel de mis huesos. Mi libertad se ofende si soy feliz con miedo. Mi libertad desnuda me hace el amor perfecto.   Mi libertad me insiste con lo que no me atrevo. Mi libertad me quiere con lo que llevo puesto. Mi libertad me absuelve si alguna vez la pierdo por cosas de la vida que a comprender no acierto.   Mi libertad no cuenta los años que yo tengo, pastora inclaudicable de mis eternos sueños. Mi libertad me deja y soy un pobre espectro. Mi libertad me llama y en trajes de alas vuelvo.   Mi libertad comprende que yo me sienta preso de los errores míos, sin arrepentimiento. Mi libertad, quisieran el astro sin asueto y el átomo recluso.   Ser libre !Que misterio! Ya en su vientre mi madre me decía: "Ser libre no se compra ni es dádiva o favor". Yo vivo del hermoso secreto de esta orgía.   Si polvo fui y al polvo iré soy polvo de alegría y en leche de alma preño mi libertad en flor.   Canto: De niño la adoré, deseandola crecí, mi libertad: mujer de tiempo y luz la quiero hasta el dolor y hasta la soledad.   Recitado: Mi libertad me sueña con mis amados muertos. Mi libertad adora a los que en vida quiero. Mi libertad me dice de cuando en vez por dentro, que somos tan felices como deseamos serlo.   Mi libertad conoce al que mató y al cuervo que ahoga y atormenta la libertad del bueno. Mi libertad se infarta de hipócritas y necios. Mi libertad trasnocha con santos y bohemios.   Mi libertad es tango de par en par abierto, y es blues y cueca y choro danzón y romancero   Mi libertad es tango juglar de pueblo en pueblo y es murga y sinfonía y es coro en blanco y negro   Mi libertad es tango que bailan en diez mil puertos y es rock, milonga y salmo es ópera y flamenco   Canto: De niño la adoré, deseandola crecí, mi libertad: mujer de tiempo y luz la quiero hasta el dolor y hasta la soledad.   -----------------------------------------

Gereciteerd: Mijn vrijheid houdt van mij en ik geef me volledig aan haar over Mijn vrijheid is het slot op de gevangenis van mijn botten Mijn vrijheid voelt zich gekwetst wanneer ik gelukkig ben uit vrees. Mijn naakte vrijheid bedrijft de perfecte liefde   Mijn vrijheid dringt aan op wat ik niet durf Mijn vrijheid is tevreden met wat ik draag Mijn vrijheid vergeeft het me wanneer ik haar eens verlies Door de dingen des leven die ik niet goed begrijp   Mijn vrijheid telt mijn jaren niet Plichtsgetrouwe hoedster van mijn eeuwige dromen Als mijn vrijheid mij verlaat ben ik een armtierig spook Als ze me roept kom ik op vleugels gedragen terug   Mijn vrijheid begrijpt dat ik mij de gevangene voel van mijn fouten, zonder berouw Mijn vrijheid, de ster die nooit een vrije dag heeft en het opgesloten atoom benijden me erom.   Vrij zijn - wat een mysterie In haar buik zei mijn moeder me reeds "Vrijheid kan je niet kopen, is geen geschenk of gunst" Ik leef van het mooie geheim van deze uitspatting   Als ik stof was en tot stof zal vergaan... ben ik stof van vrolijkheid En met sap van de ziel breng ik mijn vrijheid tot bloei   Gezongen: Als kind heb ik haar bewonderd, er naar verlangend groeide ik op Mijn vrijheid: vrouw van tijd en licht Ik hou van haar, tot en met de pijn en de eenzaamheid   Gereciteerd: Mijn vrijheid droomt over mij en mijn gestorven geliefden Mijn vrijheid aanbidt hen die ik bij leven bemin Mijn vrijheid zegt me soms van binnen Dat we zo gelukkig zijn als we zelf willen   Mijn vrijheid kent diegene die gedood heeft en de raaf die de vrijheid van de goede verstikt en kwelt Mijn vrijheid krijgt een infarct van de schijnheiligenen en de dwazen Mijn vrijheid brengt de nacht door met heiligen en zigeuners   Mijn vrijheid is tango wijd open is blues en cueca en choro danzón en romance   Mijn vrijheid is tango minnestreel tussen de volkeren en is murga en symfonie en zwart-en-blank koor   Mijn vrijheid is tango gedanst in tienduizend havens en is rock, milonga en salmo is opera en flamenco   Gezongen: Als kind heb ik haar bewonderd, er naar verlangend groeide ik op Mijn vrijheid: vrouw van tijd en licht Ik hou van haar, tot en met de pijn en de eenzaamheid   ----------------------------------------- Vertaling : Tangoteca - 2009/02

Discografie 1994, José Angel Trelles, met Juan Carlos Cirigliano ( beluisteren )  1996, Gustavo Nocetti, met het Nestor Vaz Cuarteto. Gustavo Nocetti  (1959-2002) is een veel te jong gestorven Uruguayaanse zanger. Enkele jaren geleden kwam hij om in een verkeersongeluk (net zoals zijn landgenoot Julio Sosa, eerder in 1964). 2004, Carmen de la Jara (recitatieve door Alfredo Maya), niet echt een flamenco versie maar wel ingebed in een flamenco-tango fusion CD "Gardel & Piazzolla - Inmortales" ("Es opera y flamenco" krijgt hier wel een speciale betekenis) 2005, Horacio Ferrer, met bassist Horacio Fumero Instrumentele versies : deze zijn ontelbaar... onder Piazzolla's eigen uitvoeringen (meestal live-opnames) blijft de oorspronkelijke en enige studio-opname, in 1974 uitgebracht op de gelijknamige LP, onovertroffen speciale vermeldingen voor: Chiquinho Do Acordeon & Orq. de Cordas Brasileiras (1991), Mario Raskin & Oscar Milani (clavecimbel duo, 1989), Yo-Yo Ma (cello, 1997), Michel Camilo & Tomatito (piano & gitaar, 2006) ... De Libertangos die je liever niet wil horen Guy Marchand, "Moi je suis tango" - Marchand?...  tango ? Milva (ooit samen met Piazzolla opgetreden in Parijs), met Daniel Binelli en het vreselijke "Strange, I have seen that face before..." (Grace Jones wil ik hier niet eens vermelden - oeps... nu doe ik het toch wel zeker...)

Top

El Tango Electrónico Matilde Vitullo Voor één keer geen tangotekst maar een tekst over tango... Deze brief werd gepubliceerd in Tango y Cultura Popular (Juni 2006).  Al enkele jaren geleden, maar nog steeds actueel... Niet het best mogelijke essai over het onderwerp maar wel uit het hart geschreven en bovendien door iemand die zelf muzikant is.

Soy Matilde, bandoneón de la Orquesta Típica Imperial y acá va mi comentario a raíz de la discusión sobre el "tango electrónico" (aclaro que es mi opinión y no necesariamente la del resto de los chicos de la Imperial). Ik ben Matilda en speel bandoneon in het Orquesta Típica Imperial en dit is mijn commentaar bij de discussie over "tango electrónico". Dit is mijn opinie en niet noodzakelijk deze van de andere leden van de Imperial. En primer lugar, es cierto que es muy difícil "hablar mal" del "tango electrónico" cuando hay una movida tan grande que lo sostiene... Escuché a muchos buenos y reconocidos músicos de tango decir que el "tango electrónico", o al menos una buena parte de él, además de no tener nada que ver con el tango, es una música muy burda y elemental. Pero es difícil decir esto públicamente sin pasar por reaccionarios. Lamentablemente el ejemplo de la reacción a Piazzolla nos dejó marcados y ahora esa equivocación que cometieron unos cuantos tangueros en esa época parece dar argumentos con los que no sólo se defiende al "tango electrónico": además terminan, en algún modo, poniéndolo a la misma altura que a Piazzolla. ¡Pero qué comparación! Piazzolla fue un genio e independientemente de que algunas de sus producciones estuvieran quizás un poco alejadas del tango tradicional, nadie puede ni podía negar que Piazzolla sabía mucho de tango, ¿no?: su historia empieza ya en el 40 y pico y antes. In de eerste plaats is het heel moeilijk iets negatief te zeggen over "tango electrónico" gezien de grote steun die deze geniet... Ik heb vele goede en erkende muzikanten horen zeggen dat "tango electrónico" (of minstens een groot gedeelte ervan) weinig met tango te maken heeft en vervelende en zeer elementaire muziek is. Maar het is moeilijk dat in het publiek te zeggen zonder door te gaan voor een reactionair. De jammerlijke weerstand tegen Piazzolla vanwege sommige tangueros in het verleden, wordt nu als argument en voorbeeld  aangehaald door diegene die de "tango electrónico" willen verdedigen. Bovendien plaatsen ze de "tango electrónico" op dezelfde hoogte als Piazzolla. Maar wat een vergelijking ! Piazzolla was een genie en alhoewel sommige van zijn werken nog weinig met traditionele tango te maken hadden kan niemand beweren dat Piazzolla niet veel van tango afwist. Zijn muzikale geschiedenis begon reeds in de veertiger jaren en zelfs iets daarvoor. Por otro lado algo muy llamativo es que algunos de los instrumentistas que participan o participaron en grupos de "tango electrónico" (conozco por lo menos tres casos) confiesan que la música que hacen con estos grupos no les gusta ni medio. Obviamente tampoco esto lo van a decir públicamente porque se quedarían sin el laburo y además quizás podrían ser acusados de mercenarios. Aan de andere kant, en opmerkelijk, enkele van de muzikanten die deel zijn of waren van die groepen die "tango electrónico" spelen, hebben mij toevertrouwd dat de muziek die ze daar maken hen helemaal niet bevalt (ik ken op zijn minst drie gevallen). Natuurlijk zullen ze dat nooit publiekelijk toegeven want anders vallen ze zonder werk en zouden ze als huurlingen beschouwd worden Hay varias cuestiones: por un lado la riqueza de la música, se llame como se llame, por otro lado la cuestión de qué definimos como tango, y por otro lado el espacio de difusión que obtiene esta música. Er zijn verschillende aspecten: aan de ene kant de complexiteit van de muziek - of hoe men het ook wil noemen - en aan de andere kant de vraag hoe men tango definieert en waar deze muziek thuis hoort. Pensando en la primera cuestión me acuerdo del cuento sobre el duque que sale a la calle vestido con un "vestido invisible" (en bolainas, en realidad) y la multitud - con tal de ir con la corriente - lo aclama por la belleza del traje. Creo que nuestro criterio para decidir si una música es buena o no debería basarse en la experiencia personal, en el grado de emoción, o de interés intelectual o incluso de entretenimiento que esa música nos pueda aportar. Quizás el "tango electrónico" esté en su primera etapa de gestación y luego más adelante surgen cosas más interesantes... Bij het eerste herinner ik mij het sprookje van de keizer die zonder kleren door de straten loopt, door iedereen - om toch er toch maar bij te horen - bejuweld voor de schoonheid van zijn gewaad. Ik denk dat het criterium volgens hetwelke muziek al dan niet goed is zich moet baseren op de persoonlijk ervaring, de intensiteit van de emotie, de intellectuele structuur en ook het plezier dat deze kan bezorgen. Misschien dat "tango electrónico" zich nog in de allereerste fase van zijn ontwikkeling bevindt en dat later meer interessante dingen zullen opduiken. Con respecto a qué es tango, por supuesto que es muy difícil dar una definición, y la barrera entre lo que es y lo que no es tango es muy difusa. Pero una cosa es clara: hay alguna unidad entre lo que llamamos tango que hace que no a cualquier música o forma de bailar podamos darle ese nombre. La música del tango es rica en ritmos, maneja ciertos tipos de acompañamientos (como marcato, síncopa, 332), tiene formas especiales de fraseo, toques definidos diferentes de los de otras músicas... No digo que no se pueda hacer experimentación, pero creo que una base de chill out con un bandoneón sonando encima no tiene mucho sentido de ser llamada tango. (Repito que de todas maneras no me parece que todo el "tango electrónico" sea igual). Wat betreft de vraag wat tango is, het is inderdaad zeer moeilijk een definitie te geven en de grens tussen wat tango is of niet, is zeer diffuus. Maar één zaak is duidelijk: er zit iets in wat we tango noemen waardoor we niet om het even welke andere muziek of vorm van dansen als dusdanig beschouwen. De tangomuziek is rijk aan ritmes en heeft zekere kenmerken (zoals een gemarkeerd ritme, accent verschuivingen, 332...), een speciale manier van fraseren, duidelijk verschillend van andere muziekvormen. Ik beweer niet dat er niet mag geëxperimenteerd worden maar een chill out basis met een beetje bandoneon bovenop heeft weinig waardoor het tango zou kunnen genoemd worden. (Ik herhaal nog eens dat niet alle "tango electrónico" gelijk is) Una cosa que me enoja es que a veces se haga pasar al "tango electrónico" por "el tango joven" o "el tango nuevo" o "la evolución del tango". En realidad creo que hay más jóvenes haciendo tango tango. En Argentina pasaron muchos años en los que el tango fue despreciado por la gente, sobre todo por la gente joven; se veía como música "de viejos". Esto fue lo que sentía la generación de nuestros padres. Hay muchas razones para ello, y, como todos saben, entre ellas están "el mercado", el negocio de las discográficas, la invasión de músicas de Estados Unidos e Inglaterra, etc. Iets wat me kwaad maakt is dat men "tango electrónico" wil laten doorgaan voor "jonge tango" of "nieuwe tango" of de "evolutie van de tango". Ik geloof dat er in de realiteit meer jongeren bezig zijn met echte tango. In Argentinie werd de tango gedurende vele jaren ondergewaardeerd, vooral door jongeren die er enkel "ouwe muziek" in zagen. Dat gevoel leefde sterk bij de vorige generatie. Er zijn veel redenen voor, zoals we allen weten, o.a. de "markt", de commercie van de platenmaatschappijen, de invasie van Angelsaksische muziek... Afortunadamente en la actualidad es mucha la gente que se está acercando a escuchar, bailar y tocar tango, y hay muchos jóvenes (¡y muy jóvenes algunos!) que están buscando su camino en la producción de música de tango. Y se está aprendiendo mucho, se está escribiendo mucha música, algunos grupos comienzan a diferenciarse con su estilo... Pero parece que de todas maneras los billetes vienen más por el lado de lo electrónico... Gelukkig zijn er vandaag veel mensen die opnieuw tango beluisteren, spelen en dansen, onder hen veel jongeren (sommigen zelfs zeer jong!) die hun weg zoeken in het maken van tangomuziek. Ze leren veel, ze componeren veel en sommigen slagen erin zich te onderscheiden door hun stijl. Maar toch lijkt het dat het geld makkelijker binnenkomt aan de kant van de "electrónico". Y para terminar poniéndome bien trágica y panfletaria: A veces las mezclas de músicas o las mezclas de culturas pueden conducir a algo nuevo e interesante. Algunos intercambios son muy productivos. Pero hay una diferencia entre el matrimonio de un musulmán con una norteamericana y la invasión de Bush y sus petroleros a Irak, no se trata del mismo tipo de mezclas culturales, ¿no? El problema es cuando una de las culturas que interactúa es la cultura dominante de todo el planeta. Entonces más que una riqueza se produce una uniformización, un aplastamiento de las culturas locales. Esto se transforma en la forma más sutil de dominación. Y el mundo se empieza a parecer a El mundo feliz, de Huxley. Uno puede estar en cualquier lugar del mundo y entrar a un Mc Donald's a comer la misma hamburguesa mientras escucha la misma música, una música muy fácil de entender y de bailar: punchi - punchi. Mucho más fácil que los ritmos del folclore argentino, del flamenco, de la música de Bulgaria, del tango...  Chan chan... En om te eindigen op een tragische en pamfletaire noot... Soms kunnen muzikale mengvormen of de vermenging van kulturen aanleiding geven tot iets nieuws en interessant. Sommige zijn zeer productief gebleken. Maar er is een verschil tussen het huwelijk van een moslim met een amerikaan en de invasie van Bush in Irak. Dit zijn geen vergelijkbare uitwisselingen. Er stelt zich een probleem wanneer één van de kulturen de dominante kultuur van de planeet is. In dat geval haalt de gelijkvormigheid het van de rijkdom, wordt het een verdrukking van de lokale kulturen. Dit is de meest subtiele vorm van onderdrukking. En de wereld gelijkt meer en meer op de "Brave New World" van Huxley waar men om het even waar een McDonald's kan binnenstappen om dezelfde hamburger te eten en dezelfde muziek te horen, muziek die zeer gemakkelijk te begrijpen en te dansen is: punchi...punchi... Veel gemakkelijker dan de ritmes uit de Argentijnse folklore, de flamenco, Bulgaarse muziek, tango... Chan chan... -----------------------------------------

Het (kulturele) anti-imperialisme mag hier dan al jaren lang passé zijn, in Zuid-Amerika is dit zeker nog niet het geval zoals je hierboven kan lezen. Men wil ons graag doen geloven dat het van puur verstand is dat we de -ismen achter ons hebben gelaten. Maar in dit geval is het waarschijnlijker dat de strijd gestreden en... verloren is. Je moet het al in goed afgeschermde niches gaan zoeken om te ontsnappen aan het Angelsaksische monotone popgedreun. En zelfs dat ziet er niet goed uit: de lokale, publieke tango heeft hier misschien nog 1 of 2 jaar te gaan...  en dan zal het iets zijn om thuis van te genieten. Gardel was, terecht, volkomen afwezig in de milongas, maar van tegenwoordig volstaat het dat een paar knullen daar drums en bassen bovenop monteren (ik verzin dit niet - het bestáát...) en het wordt gespeeld als "tangodansmuziek" - tsja.... Brave new world milonga is coming...

Top

Prometedora  - Veelbelovend (milonga) Tekst : Oscar Nuñez - Muziek: Raúl Jaurena Tango kan soms eenvoudig zijn... Als je niet net je vrouw vermoord hebt, of je lief bent kwijtgeraakt, of al je geld verspeeld hebt op de paardenrennen - kortom: als je alles nog hebt en dus geen inspiratie meer  - kan je nog altijd over de muziek en het dansen zelf schrijven....

Quien va a negarse para bailar esta milonga si con su ritmo prometedor, llama y provoca, Si parece que en sus notas  tuviera un son que nos hablara,  que susurra en el corazón ¡ven a bailar!   Quiero sentir entre tus brazos  como aturde, como embriaga,  como sube de los pies al corazón  en cada paso la milonga es una danza,  que se baila con el alma.   Y abandonarme a las cadencias  soñadoras de sus notas.  Y vibrar con el ardor abrasador  como una llama de esta música embrujada,  que no tiene igual para bailar   Quiero sentir entre tus brazos...   -----------------------------------------

Wie zal het zichzelf ontzeggen deze milonga te dansen als zij met haar veelbelovend ritme roept en uitdaagt. Alsof het lijkt dat in haar muziek een klank zou schuilen die ons aanspreekt en het hart influistert: kom dansen !   Ik wil in je armen voelen hoe zij verwart, en in vervoering brengt hoe zij opstijgt van de voeten naar het hart. In elke pas is de milonga een dans die gedanst wordt met de ziel.   Mij overgevend aan de klinkende ritmes van haar muziek... Sidderend met de verterende gloed, de vlam van deze betoverde muziek die haar gelijke niet kent om te dansen Ik wil in je armen voelen...   ----------------------------------------- Vertaling : Tangoteca - 2009/09

Discografie 1962, Horacio Palma, met Juan D'Arienzo ( beluisteren ) 1995, Instrumentele versie door het New York Tango Trio (componist - en Argentijnse bandoneonist - Raúl Jaurena is de oprichter en bezieler van dit trio)

Top

Música Beat Tekst : Enrique Cadícamo - Muziek: Daniel Melingo Enkele weken geleden heeft Daniel Melingo dus de Premio Gardel gewonnen, een prijs jaarlijks uitgereikt door de CAPIF, de Cámara Argentina de Productores de la Industria Fonográfica (dat is een mondvol Spaans voor "de platenindustrie die zichzelf in de bloempjes zet"). Dit allemaal tot vreugde van sommigen, en tot verbazing - of rechtuit verontwaardiging - van de anderen. Het blijft natuurlijk een raar geval, die Melingo. Enerzijds lieveling van de electrotango fans, anderzijds verwijst veel uit zijn eerste tangowerk naar Edmundo Rivero, gerenommeerd zanger uit de traditionele tango - oeps! - maar laat het hen een troost wezen: in het jaar 36 BET [1] toch nog goed genoeg bevonden om mee te werken aan een Borges-cyclus van Astor Piazzolla. Melingo startte zijn post-rockero carriere met nummers uit het repertoire van Rivero ("Amablemente", "Tres Puntos", "El Escape"...), zelfs een eigen nummer met als titel de bijnaam van Rivero ("Leonel el feo") en werkte samen met Luis Alposta die eerder ook teksten schreef voor Rivero. Pobre Edmundo... Melingo heeft deze eerder ongebruikte tekst van Cadícamo (waarschijnlijk al een paar tientallen jaren oud) van onder het stof gehaald, waar hij ook had mogen blijven - pobre Enrique - alhoewel: het gebeurt zelden dat een tekst - indien op de geschikte manier gebracht - zo zelfvernietigend is voor de uitvoerder. [1] BET: Before ElecTrotango, vluggerds hebben dit al snel omgerekend naar het jaar 1965.

Unos chantas amigos me invitaron a escuchar discos a un lugar pituco, me sirvieron un whisky y comenzaron a darle leña a un tango de Pichuco.   Era para que entrara por el aro porque poco despues puso un cretino canciones de los Beat's y les declaro que la sufrí como un tormento chino.   Era un ruido de cuerdas que mataba, un tono y dominante insoportable, el cantor era un rope que ladraba y todos lo encontraban formidable.   Esa moda que a mí me reventaba, a ellos les hacía erizar la piel... Ninguno de estos turros - yo pensaba - habrá escuchado un disco de Gardel...?   ----------------------------------------- Lunfardo en populaire uitdrukkingen zijn schuin weergegeven.

Een paar onbetrouwbare vrienden inviteerden mij om naar platen te luisteren op een sjieke plaats ze schonken mij een whisky in en begonnen brandhout te maken van een tango van Pichuco [1]   Was het om mij daarop te doen toegeven maar kort daarna speelde een stomkop plaatjes van de Beatles [2] en ik verklaarde dat ik deze onderging als een ware marteling   Het was een dodelijke herrie van strijkers een ondraaglijke toon en dominant [3] de zanger was een blaffende hond en allen vonden ze hem formidabel.   Deze mode, die ik ergerlijk vond liet bij hen het haar rechtkomen. Geen enkele van deze dwazen - dacht ik - zal ooit een plaat gehoord hebben van Gardel ?   ----------------------------------------- Vertaling : Tangoteca - 2009/10

[1] Anibal Troilo [2] Los Beat's ? - The Beatles ? Ach ik zou het echt niet weten... Maak er "Melingo" van , dan zit het zeker goed. [3] Verwijzing naar het "gemakkelijke" harmoniemodel dat zo typisch is voor angelsaksische popmuziek

Discografie 2003, Daniel Melingo ( beluisteren )

Top

Chiquilín de Bachín - Het ventje van Bachín Tekst : Horacio Ferrer - Muziek: Astor Piazzolla Een verzoekje... De legende wil dat deze tekst geschreven werd - in 1968 - nadat een bedelaartje verschenen was aan hun tafel in de parrilla  "Bachín" (een typisch Argentijns grillrestaurant) waar Horacio Ferrer en Astor Piazzolla wel eens samen gingen eten. Dit restaurant - dat gelegen was in de buurt van Sarmiento y Montevideo (dicht bij de Av. Corrientes) - bestaat nu niet meer. Con sabor a fábula porteña... ese Buenos Aires un poco a contramano... Als een sprookje uit Buenos Aires... een Buenos Aires dat de verkeerde kant uitgaat...

Por las noches, cara sucia de angelito con bluyín, vende rosas por las mesas del boliche de Bachín. Si la luna brilla sobre la parrilla, come luna y pan de hollín.   Cada día en su tristeza que no quiere amanecer, lo madruga un seis de enero con la estrella del revés, y tres reyes gatos roban sus zapatos, uno izquierdo y el otro ¡también!   Chiquilín, dame un ramo de voz, así salgo a vender mis vergüenzas en flor. Baleáme con tres rosas que duelan a cuenta del hambre que no te entendí, Chiquilín.   Cuando el sol pone a los pibes delantales de aprender, él aprende cuánto cero le quedaba por saber. Y a su madre mira, yira que te yira, pero no la quiere ver.   Cada aurora, en la basura, con un pan y un tallarín, se fabrica un barrilete para irse ¡y sigue aquí! Es un hombre extraño, niño de mil años, que por dentro le enreda el piolín.   Chiquilín, dame un ramo de voz, así salgo a vender mis vergüenzas en flor. Baleáme con tres rosas que duelan a cuenta del hambre que no te entendí, Chiquilín.   -----------------------------------------

's Avonds, een bevuild engelengezicht met spijkerbroek verkoopt rozen aan de tafels van het restaurant "Bachín". Als de maan schijnt over de grill eet hij maan en brood van roet   Elke dag in zijn triestheid die niet wil ontwaken wordt hij wakker op een zesde januari aan de achterkant van de ster en drie koningskatten stelen zijn schoenen, de ene links, de andere ook.   Ventje, geef me een bos stemmen zodat ik er in slaag mijn schaamte in bloei te verkopen. Beschiet me met drie rozen en kwets me om me de prijs te laten betalen voor je honger die ik nooit begrepen heb. Ventje...   Wanneer de zon de kinderen in hun schoolschorten helpt, telt hij de nullen die hij nog moet leren. En kijkt hij naar zijn moeder, rondslenterend op straat, maar hij wil haar niet zien.   Elke morgen, tussen het vuilnis, maakt hij een vlieger met brood en pasta om weg te gaan - maar hij blijft hier. Het is een vreemde man, een kind van duizend jaar van binnen verstrikt in een touw.   Ventje, geef me een bos stemmen zodat ik er in slaag mijn schaamte in bloei te verkopen. Beschiet me met drie rozen en kwets me om me de prijs te laten betalen voor je honger die ik nooit begrepen heb. Ventje...   ----------------------------------------- Vertaling : Tangoteca - 2009/10

Discografie (selectie - slechts een kleine greep uit de vele versies) 1969, Roberto Goyeneche met Astor Piazzolla (eerste uitgave, als B-kant van "Balada para un loco ") 1969, Amelita Baltar met Moncho Miérez, gitaar (dir. Astor Piazzolla) 1970, Amelita Baltar met Astor Piazzolla 1970, Horacio Ferrer met Astor Piazzolla, bandoneon solo ( beluisteren ) 1974, Jorge Maciel, met het Sexteto Tango 1975, José Angel Trelles, met Astor Piazzolla 1982, Roberto Goyeneche met Astor Piazzolla (live in het theater "El Regina") 1982, Raúl Lavié, met Walter Ríos 1994, Amelita Baltar met Antonio Agri 2003, Guillermo Fernández 2006, Eva Durán, met flamenco ensemble 2007, María Graña Instrumentele versies door o.a. Giora Feidman (klarinet), Alfredo Marcucci & het Ensemble Piacevole, Cacho Tirao (gitaar), Adrian Iaies (jazzy) ...

Nog een legende...  -  ik kan me echt niet voorstellen dat er toen net iemand met een microfoon of stenoblok in de buurt zou hebben gestaan. Maar het is hen gegund - daar niet van. Astor: Fijate qué lindo hubiero sido oír la voz de Enrique Santos Discépolo y el piano de Mariano Mores, o el bandoneón de Pichuco con la voz de Manzi, o a Cobián y Cadícamo diciendo sus propios temas... ¿No te parece? Horacio: Entonces, antes de espichar, ¡grabemos el nuestro! Astor: Mirá, Horacio, de hacerlo tiene que ser de una manera muy doméstica Horacio: Sí, se trata de asombrar a nadie con virtuosismos musicales e interpretativos, como lo hacemos siempre entre los amigos Astor: Eso es, todo impensado, y sin rebusques Horacio: Cachá el bandoneón... Astor: Empezá a decir... Astor: Stel je voor hoe mooi het zou geweest zijn om de stem van Enrique Santos Discépolo te horen met de piano van Mariano Mores, of de bandoneon van Pichuco met de stem van Manzi, of Cobián met Cadícamo die zijn eigen teksten opzegt... Denk je het niet ? Horacio: Wel, voor we de pijp uitgaan, laat ons de onze opnemen! Astor: Kijk, Horacio, als we dat doen moet het op een huiselijke manier gebeuren Horacio: Juist, het komt er op aan niemand te verbazen met muzikale of interpretatieve virtuositeiten, eerder zoals we het altijd onder vrienden deden Astor: Dat is het, ondoordacht, zonder veel afweging Horacio: Neem je bandoneon... Astor: Begin maar op te zeggen...

Top

Milonga Lunfarda Tekst : Mario Cecere - Muziek: Edmundo Rivero Tijd voor een beetje Lunfardo les... Uit de galerij van onuitgevoerde plannen... In het centrum van Madrid stap ik naar een vrouw toe en zeg haar : "Percanta que me amuraste". Alhoewel dit openingsvers van de tango Mi Noche Triste (ca.1917) zeer Spaans klinkt zal de Spaanstalige schone mij verbaasd aankijken met een blik van "Man, waar heb je het over ?" [1]. Spaans ?  Op het einde van de 19° eeuw, onderging Buenos Aires een massale immigratie waarbij de bevolking op korte tijd vertienvoudigde. In deze melting pot van Europese inwijkelingen en naar de stad verdreven gauchos ontwikkelde zich een subcultuur bevolkt door het hele gamma van klaplopers tot pooiers: de compadritos, malevos, cafishios... kerels die al eens iets aan elkaar te vertellen hadden wat niet bestemd was voor de oren van de politie-informanten. Zo ontstond het Lunfardo als boeventaal, door aan bestaande woorden andere betekenissen te geven, geheel nieuwe woorden te verzinnen, of woorden te importeren uit de oorspronkelijke talen van de immigranten (vaak het Italiaans, t.t.z.: niet hét Italiaans maar wel de vele stedelijke en regionale volksdialecten [2]). En met als aardige bijkomstigheid (maar voor een geheimtaal toch iets te doorzichtig) de vesre, dit is het lettergreepgewijs omkeren van woorden : mujer (vrouw) wordt jermu, tango wordt gotan, maestro (meester) wordt troesma (zoals in el troesma Pugliese). Het allereerste Lunfardo woordenboekje, met - ocharme - 27 uitdrukkingen, zou geschreven zijn door een politiecommisaris, omstreeks 1880. Het Lunfardo evolueerde tot spreektaal [3] in de arrabales, de volksbuurten waarin de tango floreerde en uiteindelijk zelfs tot een cultuurtaal: gebruikt in tangoteksten, met eigen dichtbundels, zoals bvb. "La Crencha Engrasada" (1928) van Carlos de la Púa (El Malevo Muñoz) en nu ook een eigen Academia Porteña del Lunfardo onder leiding van José Gobello. Ik dacht eerst: het vertalen van deze tekst is maar half werk want de tekst verklaart zichzelf - tenslotte ben ik ook maar een fiaca - maar zelfs de moderne didactiek is het Lunfardo niet vreemd want soms worden de Lunfardo termen verklaard... in het Lunfardo. [1] Het goede antwoord zou geweest zijn "Ik ken je niet eens, hoe zou ik je hebben kunnen verlaten ?" [2] Het woord Lunfardo zelf zou van Italiaanse oorspong zijn (Lombardo, dief in een Romeins dialect => Lumbardo => Lunfardo) [3] Strikt genomen is het Lunfardo natuurlijk geen zelfstandige taal, eerder een jargon zoals het bargoens, l'argot en slang.

En este hermoso pais que es mi tierra, la Argentina, la mujer es una mina y el fuelle es un bandoneón. El vigilante, un botón, la policia, la cana. el que roba es el que afana. el chorro un vulgar ladrón. al zonzo llaman chabón y al vivo le baten rana.   La guita o el vento es el dinero que circula; un cuento es meter la mula, y al vesre [1] por al reves. Si pelechaste, tenés y en la rama si estas seco. Si andas bien, andas derecho, tirao, el que nada tiene Chapar es, si te conviene, agarrar lo que esta hecho.   El cotorro es el lugar donde se hace el amor. El pasha es un gran señor que sus mangos acamala. La vecina es la fulana, el tordo es algun doctor, el estaño un mostrador donde un curda se emborracha, y si es que hacés pata ancha te la das de sobrador.   El que trabaja, labura, quien no hace nada es un fiaca, la pinta es la que destaca los rasgos de tu apostura. Mala racha es mishiadura, que hace la vida fulera. La cama es una catrera y apoliyar es dormirse. Rajar o piantarse es irse, y esto lo manya cualquiera.   Y que te van a contar, ya esta todo relojeao. Aquello visto, es junao; lo sabe toda mi tierra. Si hasta la Real Academia, que de parla sabe mucho. Le va a pedir a Pichuco y a Grela, con su guitarra, que a esta milonga lunfarda me la musiquen, de grupo.   ----------------------------------------- Lunfardo en populaire uitdrukkingen zijn schuin weergegeven.

In dit mooie land het mijne, Argentinië, is de vrouw een mina en de fuelle een bandoneon. Een agent: een botón de politie: la cana hij die steelt : afana, el chorro een vulgaire dief,  de domme noemen ze een chabón en de sluwe dopen ze rana.   Guita of vento is het geld dat omgaat, beliegen is meter la mula en al vesre [1] is omgekeerd. Pelechar, dan ben je rijk En la rama wanneer je in de armoe zit. Als het je goed gaat: andas derecho Tirao, hij die niets meer heeft Chapar is, zoals het je uitkomt, grijpen wat voor het grijpen ligt.   Cotorro is de plaats waar men de liefde bedrijft De pasha is een grote meneer die zijn geld opspaart. De buurvrouw is la fulana el tordo [2] is een dokter el estaño een toog waar een dronkaard zich bezat en als je daar moedig aan weerstaat dan doe je je voor als verwaand.   Hij die werkt: labura [3] Hij die niets uitricht is een fiaca La pinta benadrukt de kenmerken van je voorkomen. Miserie is mishiadura, wat het leven onaangenaam maakt Het bed is een catrera en apoliyar is gaan slapen Rajar of piantarse is wegvluchten en dat begrijpt om het even wie.   En wat zullen ze je wijsmaken alles is reeds bestudeerd deze toestand is erkend heel mijn land weet het. Zelfs de Koninklijke Academie [4] die van taal veel afweet. Ik zal aan Pichuco en Grela, met zijn gitaar [5], vragen dat ze deze milonga lunfarda op muziek zetten, waarom niet...   ----------------------------------------- Vertaling : Tangoteca - 2009/11

[1] Vesre zelf is de vesre van revés ("omgekeerd") net zoals het Franstalige equivalent verlan de verlan is van l'envers. Allemaal zeer Hofstadteriaans... ;-))  Echte Gardelkenners kunnen de ene opname van een andere (een take-2 op dezelfde dag) onderscheiden omdat hij in de ene "cabeza" zingt, maar in de andere "zabeca"... - zo natuurlijk komt het blijkbaar... [2] Tordo: vesre van doctor, de vesre ontsnapt niet aan de wetten van de taalluiheid waardoor soms medeklinkers wegvallen - zou "el dotor" (dus zonder c) de vesre van een vesre kunnen zijn ? [3] Laburar : hierin herkennen we ons eigen "labeur" [4] De Real Academia Española of RAE, bewaker en behoeder van de Spaanse taal. Pas vanaf 1956 zou deze het woord Lunfardo als aanduiding van het jargon erkennen. Daarvoor werd het enkel vermeld als argentinisme voor dief, boef... Vandaar de lichtelijk cynische verwijzing in deze milonga, geschreven in 1960.

[5] Anibal Troilo (Pichuco) - Alberto Marino - Roberto Grela

Discografie 1971, Edmundo Rivero, met gitaarbegeleiding ( beluisteren ) 1998, Paola Fernandez Dell'Erba met José Teixidó, gitaar (Duo La Milonguera) 2005, Rodrigo De La Serna met het conjunto "El Yotivenco" (°) (°) Dat heb je ondertussen al gesnapt: "Yotivenco" is de vesre van "Conventillo" (in het Argentijns Spaans - el castellano - worden Y en LL gelijk uitgesproken), de conventillos waren de woonkazernes waarin de vele immigranten in het begin van de twintigste eeuw gehuisvest waren.

Top

Puro Cuento - Allemaal leugens Tekst : Francisco Ruiz París - Muziek: Alberto Alonso Er bestaan dus blijkbaar ook anti-tangos vermomd als tangos. En vermits ik er niet om geef om buiten de lijntjes te kleuren vind ik deze best wel grappig. Let wel: niet van vandaag of gisteren, we schrijven 1929...

Ya estoy estufo de tangos milongueros donde la mina lo mismo que el bacán dicen que sufren, que lloran y se mueren y que penando la pasan nada mas. Ya es hora, amigo, de que la gente sepa que es puro cuento la pena y el dolor Pues uno y otro quedamos tan tranquilos que no sentimos ni frio ni calor.   Yo tengo una mujer, si un día se me va le doy gracias a Dios porque me deja en paz. Y en vez de padecer, llorar y que se yo, me busco el mismo día otra que sea mejor. Igual es la mujer, si el hombre se le va a veces suele ser más viva y perspicaz. Si usted se imaginó que iba a quedar de a pie, pa darnos por el mate [1] se afila dos o tres.   Esta es la fija de todo lo que pasa tanto en los pueblos como en la Capital. Y es puro cuento venir diciendo cosas que ni por broma nos llegan a pasar. Solo los sonsos podran ponerse tristes cuando la mina nos juegue sucio así, pues lo que somos un poco más corridos, pa que no vuelva cerramos el bulín.   Yo tengo una mujer, si un día se me va... ----------------------------------------- Lunfardo en populaire uitdrukkingen zijn schuin weergegeven.

Ik word zo moe van al die tangos waarin de vrouw, en ook de man vertellen dat ze lijden, en wenen, en doodgaan terwijl er bij het afzien hen niets overkomt. Het wordt hoog tijd dat de mensen weten dat het allemaal leugens zijn, dat leed en die pijn. Want we blijven er zo rustig bij dat we er niet koud of warm van worden.   Ik heb een vrouw, als ze mij ooit verlaat dank ik god, dat ze me met rust laat. En in plaats van te klagen, te huilen en weet ik veel zoek ik, diezelfde dag nog, een andere die beter is. De vrouw is niet anders, als de man haar verlaat, komt ze er vaak alerter en slimmer uit. Als je denkt dat ze alleen achterblijft, om met ons te lachen neemt ze twee-drie minnaars.   Dit is de uitkomst van alles wat gebeurt zowel in de dorpen als in 't stad En het zijn pure leugens dingen te komen vertellen die ons zelfs voor de grap niet zouden overkomen. Alleen de dwazen worden er triest van als hun vrouw hen zo een loer draait want wij die meer bij de hand zijn sluiten het huis, zodat ze niet terug kan.   Ik heb een vrouw, als ze mij ooit verlaat... ----------------------------------------- Vertaling : Tangoteca - 2010/03

[1] verkorting van jaque mate (schaakmat) - houdt dus geen verband met de populaire inheemse theedrank

Discografie (selectie) 1929, Charlo, met Francisco Canaro ( beluisteren ) - dit is de versie met volledige tekst, er bestaat ook een estribillista versie uit dat zelfde jaar (waarin enkel de tweede strofe gezongen wordt) 1929, Charlo, met Francisco Lomuto 1929, Mario Pardo, met gitaarbegeleiding 1964, Armando Laborde, met Juan D'Arienzo 1978, Mario Bustos, met Armando Lacava

Cantor Charlo begeleid door Francisco Canaro

Francisco Canaro met estribillista Charlo (maar niet vermeld)

Top

Duelo Criollo - Creools duel Tekst : Lito Bayardo - Muziek: Juan Rezzano Aanleiding voor deze vertaling was een video gevonden op Youtube (en die je ook hieronder kan bekijken - met dank aan uploader "nuhn"). De animatie is gebaseerd op het idee dat onze danspassen zouden afgeleid zijn van de bewegingen tijdens een messengevecht. Zeer goed gemaakt, maar of het historisch ook klopt, daar wil ik dan weer niet garant voor staan. Het is niet het eerste messengevecht op deze pagina's. De structuur van de tekst herinnert aan Silbando: voor een groot deel sfeerscheppend, met het hele drama, bijna zijdelings, gebald in enkele verzen.

Mientras la luna serena baña con su luz de plata como un sollozo de pena se oye cantar su canción La canción dulce y sentida que todo el barrio escuchaba cuando el silencio reinaba en el viejo caserón.   Cuentan que fue la piba de arrabal, la flor del barrio aquel que amaba un payador. Sólo para ella cantó el amor al pie de su ventanal; pero otro amor por aquella mujer, nació en el corazón del taura más mentao que un farol, en duelo criollo vio, bajo su débil luz, morir los dos.   Por eso gime en las noches de tan silenciosa calma esa canción que es el broche de aquel amor que pasó... De pena la linda piba abrió bien anchas sus alas y con su virtud y sus galas hasta el cielo se voló. ----------------------------------------- Lunfardo en populaire uitdrukkingen zijn schuin weergegeven.

Terwijl de heldere maan baadt in haar zilveren licht, kan men haar lied horen zingen als een snik vol droefenis. Een zacht en gevoelig lied dat de hele buurt beluisterde toen de stilte heerste in het oude huis.   Ze zeggen dat het een meisje was uit een buitenwijk bloem van de buurt, die hield van een volkszanger. Voor haar alleen bezong hij de liefde onder haar venster. Maar een andere liefde voor deze vrouw groeide in het hart van de meest vermaarde opschepper zodat een lantaarn, in zijn zwakke licht, beiden zag sterven in een Creools duel.   Daarom kreunt door de nacht, in deze kalme stilte dit lied, het juweel van een liefde die voorbij is. Uit leed, opende het mooie meisje wijd haar vleugels en met haar deugd en haar feestjurk steeg ze op naar de hemel. ----------------------------------------- Vertaling : Tangoteca - 2010/05

Animatiekortfilm "For a Tango" - Gabrielle Zuchelli Muziek: Novitango (Astor Piazzolla, 1974)

Discografie (selectie) 1928, Charlo, met Francisco Canaro 1928, Carlos Gardel , met gitaarbegeleiding 1928, Ignacio Corsini, met gitaarbegeleiding 1945, Guillermo Coral, met Francisco Canaro 1946, Jorge Durán, met Carlos Di Sarli 1949, Alberto Marino 1952, Mario Pomar, met Carlos Di Sarli 1952, Angel Vargas, met Armando Lacava 1959, Alberto Goméz, met Pedro Maffia 1960, Edmundo Rivero, met Mario Demarco 1964, Héctor Darió, met Armando Pontier 1966, Roberto Rufino, met Miguel Caló 1981, Nelly Omar, met gitaarbegeleiding (José Canet) 1998, Luis Cardei, met het Galván Trio 2003, Sandra Luna 2008, José Angel Trelles, met gitaarbegeleiding ( beluisteren ) Instrumentele versies door o.a. Francisco Canaro (Quinteto Don Pancho), 1939 - Roberto Firpo (Quinteto de Antes), 1959 - Florindo Sassone, 1970 - Arminda Canteros (piano), 1989 ...

Top

TOP

Tangoteksten-4

Home

e-mail